Ey benim gülen yüzüm, sevgilim..
Senin güzelliğin dünyaya dedikodudur.
Bu ne güzellik? Bu ne yüz? Bu ne güldür ?
Acaba saçın amberi görüp mis kokulu olmuş ?
Bu ne saç, bu ne kahkül, bu ne zülüftür…
Aklım saçının kokusuyla doludur,
Bu ne güzel koku, bu ne ıtır, bu ne hoştur…
Gözyaşı dalgalarım taşıp başımdan aştı,
Bu ne deniz, bu ne ırmak, bu ne nehirdir..
Muhibbi ansızın divane oldu..
Bu ne aşktır ? bu ne derttir ? bu ne huydur… Muhibbi

bu aşk olmasaydı Mustafa yaşasaydı acaba ne olurdu bu da başlı başına bir konu belki bir gün açıp konuşuruz