Nefsin en üst mertebesi yokluktur yani fakrdır peygamber efendimiz fakrımla övünürüm der insanımız bunu fakirlik olarak anlar fakat bu fakirlik maddi değil manevidir
FAKR iftiharımdır!” Yani bu demektir ki; “yok”luğum ile iftihar ederim, zira varlığımda mevcut olan Allâh’tır
kişi ne zaman aşka ererise Ben yokum ancak O var! Ben bir gölgeden, bir hayalden, vehim ile varsanılan bir zandan ibaretim; gerçekte var olan sadece Allâh’tır!” Böylece o kişi ortadan kalkınca, “ikilik” mevhumu ve mefhumu da ortadan kalkmış olur. Dolayısıyla perde de! Bundan sonra yaşanır ki, gören gözdür, işiten kulak; tutan eldir, yürüyen ayak! Bâkî olan Allâh’tır! Hallacı mansur Hazertlerinin enel hak demeside Cuneydi bagdaninin cübbemin içinde Allahtan başkası yoktur demeside bu kabildendir .