Zaman zaman şahit olduğum bir durum, ki buna sizler de şahit oluyorsunuzdur. Üzgün, dertli veya depresyonda olan bir kişiye 'yardım' etme niyetiyle bazen bu gibi sözler sarf edilir:
- Her şeyin var, neden mutsuzsun
- Aslında hepsi kafanda bitiyor
- Falanca bölgede/ülkede insanlar şu sıkıntıları çekiyor, bu kadar büyütme derdini

Bu gibi sözler muhattabınız için yardım değil, adeta birer hakaret gibidir. Ve bu durum içerisinde bulunan kişi, bu tür sözler nedeniyle kendini hiç bir şekilde anlaşılmamış hissedecek ve dolayısıyla daha kötü olacaktır. Güzel bir söz vardır; "Dinleyeni olmadığından değil, anlayanı olmadığından sessizleşir insan" diye. Azıcık da olsa ince düşünmek zor değil. Yardım etmek istiyorsak, samimi bir şekilde o insanın derdine ortak olalım, empati kuralım. Yaşadığı imtihanı başarılı bir şekilde geçmesi için müslümanca kardeşçe destek olalım. Kimin ne yaşadığını bilemeyiz. Herkes kendi çektiğini bilir, bu sebeple kimsenin derdini küçümsemeyelim. Şu bir gerçek; insanı ilgi ile dinlemek, insana en büyük ikramlardan birisidir.