Kurbet, ibadet ve taat terimleri, esasen Allah’ın emrine ve rızasına uygun davranışı ifade yönüyle ortak anlama sahip olup, günahın zıt manalısı olarak kullanılmakla birlikte, aralarında bazı farklılıklar söz konusudur.

Soruda bahsi geçen yazıda da bu farklılıklar esas kabul edilmiş ve niyete ihtiyaç duymayan eylemler kurbet ve taat kavramıyla, niyete ihtiyaç duyan eylemler ise bu kavramların yanı sıra ibadet kavramıyla da isimlendirilmiştir.

Buna göre, Kur'an okumaya niyet etmeden de okunan ayetlerle kişi Allah'a taat etmiş ve sevap kazanmış olur.

Aynı şekilde, abdest almaya niyet etmeden de abdest azalarını yıkayan kişi abdest almış olur.

Öte yandan bu farklılıkları esas almayıp bu kavramları birbirlerinin yerine kullananlar da bulunmaktadır.

Neticede bu farklı ifadelendirmeler kavramsal bir farklılıktan kaynaklanmış olup yapılan şeyin kıymeti ya da değeriyle ilişkili değildir.