2-3 sene kadar önce bir erkek arkadaşım vasıtasıyla mürşid-i kamilimle tanıştım. Zamanla arkadaşımla aramızda romantik bir ilişki başladı ve ben adeta kör kütük aşık oldum. Yalnız ilişkimiz hiç normal ilerlemedi, hep kıskançlık sorunları, kavgalar, ayrılıklar yaşadık. Bu sırada ben başka bir kız arkadaşımı mürşidimle tanıştırdım, o da yolumuza intisab etti. İntisabından sonra kıza karşı olan düşkünlüğüm had safaya çıktı. İyi kötü, maddi manevi yanında olmaya çalıştım. O da bana destek oldu birçok konuda. Bu sırada sevgilimle de tanıştırdım bu kızı. Birbirlerini sevip anlaştılar. Zamanla sevgilimle sorunlar aşamayacağımız boyuta ulaştı yine birbirimize küsmüşken birkaç hafta sonra beni aradı, biraz konuştuktan sonra bana hocamızın benim için ondan iyi papuç olmaz evladım görüşme o kızla dediğini söyledi. Tabi ki yıkıldım, bunu arkadaşıma da söylemiş. Kendime gelemedim, maneviyatım özgüvenim yerle yeksan oldu resmen. Bunlar olurken kızı rüyasında görmüş birkaç kere onlar da konuşmuşlar. Kıza seni müstehcen biçimde gördüm rüyamda demiş. Kız hemen beni arayıp anlattı ben de onu teskin ettim kötü niyetle söylemez böyle bir şeyi falan dedim bunlar konuşmaya devam ettiler. O sırada kız hocama da benim bu çocukla görüşmem sakıncalı mı demiş hocam da şeriat dairesi çerçevesinde görüşebilirsiniz demiş. Ama sonra işler benim tahammül edemeyeceğim bir hal aldı. Sevdiğim adamdan ayrılmayı kafaya koydum onun kızla benim aramı bozacağını düşündüğüm için de kıza onunla görüşmeni istemiyorum aramızı bozacak dedim. Kız ben hocamıza danıştım bunda bir sakınca olduğunu düşünmüyorum deyince şoka uğradım daha önce bana senin rahatsız olacağın bir şey yapmam diyen kız böyle demişti. Sesimi yükselttim, seninle arkadaşlığımı bitiriyorum dedim. Sevgilimle de ayrıldık. Ama aradan biraz zaman geçti bir kandil gecesi kıza mesaj attım sana kırgın kızgın değilim sen de bana hakkını helal et diye oralı olmadı. Sonra başka bir gün ağlayarak aradı benden özür diledi sana haksızlık ettim diye. Önemi yok yanındayım ben dedim. O konuşmadan sonra yine irtibatı kesti ben aradığımda da ben yanlış bir şey yapmadım senden seni yalnız bıraktığım için özür diledim dedi. Kızla bu konuşmadan sonra irtibatımız tamamen koptu. Sonra öğrendim ki hocamdan benimle ilgili hiç öyle bir şey söylememiş. Uzattığım için affınıza sığınırım bu benim için hayati bir konuya dönüştü. Benim asıl merak ettiğim iki şey var. Birincisi bu ikisinin de mertebesi benimkinden yüksek böyle olunca ben kendime olan inancımı yitirdim, maneviyatım iyice zayıfladı. Bu bir imtihan mı yoksa benim göremediğim başka bir şey mi var? İkincisi günlük virdimi zar zor çekiyorum kendimi toparlayamıyorum, namazlarım aksadı nasıl toparlayacağım?