takva sahibi mümin kullardan kendi istek ve arzularına bağlı olmaksızın görülen olağan üstü haldir.herhangi bir iddia olmaksızın takva sahibi müminin elinde görülmesi onun için keramet, bağlı bulunduğu peygamberin bir mucizesidir. hz ömerin hutbe okurken kendinden km lerce uzakta savaş meydanında olan sariyeye seslenmesi ya sariye cebel cebel demesi ve sariyeninde bu sesi duyması ve dağa çekilmesi gibi.

keramet haktır.
“ İyi bilin ki Allahın veli kulları için hiçbir korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardır.” (Yunus/62).

Bu ummet içerisinde Allah’ın en hayırlı kulları, görüldüklerinde Allah’ı hatırlatan kimselerdir.”

(Elbâni, Silsiletu’l-Ehâdîsi’s-Sahîha, 2849)

"Allah’ın veli kulları kimlerdir?" diye sorulduğunda,

Peygamber Efendimiz Sallallâhü Aleyhi ve Sellem Buyurdular

"Onlar öyle kimselerdir ki, görüldükleri zaman Allah Celle Celaluhu hatıra gelir."

( Hadis-i Şerif , Taberi, 4/2731)

Hz. Ebu Hüreyre (radıyallahu anh) anlatıyor:

Peygamber Efendimiz Sallallâhü Aleyhi ve Sellem Buyurdular

"Allah Teâla Hazretleri şöyle ferman buyurdu:

"Kim benim veli kuluma düşmanlık ederse ben de ona harp ilan ederim. Kulumu bana yaklaştıran şeyler arasında en çok hoşuma gideni, ona farz kıldığım şeyleri eda etmesidir. Kulum bana nafile ibadetlerle yaklaşmaya devam eder, sonunda sevgime erer. Onu bir sevdim mi artık ben onun işittiği kulağı, gördüğü gözü, tuttuğu eli, yürüdüğü ayağı (aklettiği kalbi, konuştuğu dili) olurum. Benden bir şey isteyince onu veririm, benden sığınma talep etti mi onu himayeme alır, korurum.

( Hadis-i Şerif , Buhârî, Rikak 38)