Günahı çok işliyorsak, fakat levvame yapıp kendimizi hesaba çekebiliyorsak gerçekten buda çok büyük bir adımdır ahirzamanda. Günahlara haramlara batmanın çok kolay olduğu bu zamanda, günahlarının yüküyle, mahçupluğuyla kendini hesaba çekenlere ne mutlu..
Allah Kuranda andolsun kendini kınayan nefse! diye buyuruyor. Bu noktaya dikkat vermek lazım. İnsanız, beşeriz şaşabiliriz. Herkes sürçebilir. Fakat burada pişmanlık ve istiğfar devreye giriyor. Daha da derininde acz ve fakr.

Üstad Allaha ulaştıran yolların içinde acz ve fakrı sayıyor. Yani belki bizden hatasızlık, kusursuzluk değil de hatalarımızdan ibret almamız, aczimizin farkına varmamız bekleniyor. Yine insan acz ve fakrı ve dahi noksanlığı ile Allah'ın kemal sıfatlarına ayna olur diyor. Şöyle ki bir hadis var; “Eğer siz günah işlemez olsaydınız, Allah başka insanlar yaratır, onlar günah işlerler, kendisi de onları bağışlardı.'' Bağışlamak Allahın sıfatlarındandır. Yani Biz günah işlediğimizde sonra tevbe ettiğimizde; Allahın merhameti affedici sıfatları açığa çıkıyor. Rahman, Afüv, Rauf, Gaffar, Settar vs. isimlerinin tecellileri görülür. Hatasız günahsız bir insanın nesi bağışlanabilir ki? Kuranda defaatle geçer, Allah çok bağışlayıcıdır diye. Biz noksanız, aciziz, birçok noktada tökezleriz belki tekrar tekrar ama tüm bu noktalarda O elimizden tutar ve esmalarının cilveleriyle bizi halden hale çevirir. Her zaman ümitliyiz evet günahkarız, kusurumuz çok ama bu ümitvar olmaya engel değil, büyük kebairlerden uzak durarak, diğer günahlarımızın da affını umuyor, kendimizi düzeltmeye çalışıyor, Ona yönelerek rızasını arıyoruz.. Onun merhameti sonsuz. Ve rıza yolunda en büyük düşman yine insanın kendi nefsidir. Sınavımız zor .. Allah yardım eylesin hepimize..
Hayırlı cumalar