Sadece bir resim karesi üzerinden ahkam kesiyoruz. Öyle ki, resim karesinden hikaye üretenler bile var.

Kısa bir videodan fırtınalar koparıyoruz. Videonun başını sonunu bilmeden, konuşan kişiyi tefeye, darağacına koyuyoruz.

Kısa bir yazıdan ise manalar ve maksatlar çıkarmada yoktur dengimiz. Hepimiz iyi şarihleriz.

Kimse elimizden salim kalmayacak mı Allah aşkına!

İnsanları bir resim karesi ile harcıyoruz. Başını sonunu bilmediğimiz bir video ile mahvediyoruz. İki satır yazısı ile adamı idamlık görüyoruz.

Kendi kırpılmış yazılarımızı ve videolarımızı görsek, kendimiz bile kendimizden salim değil!

Sebebi mi?

Basiretli olduğumuzu zannetmemiz ve taklitçiliktir. Herkes paylaşmış ve yorum yapmışsa hiç araştırma yapma gereği duymadan doğrudur diye kabul ediyoruz. Sürü psikolojisi meselesi...