Alıntı:
serhanefe Nickli Üyeden Alıntı
- Kabaca mesela, peygamber karısı Ayşe tarafları ile Ali taraflarının savaşması ve sahabeden bir çok müslümanın Peygamberi görmesine rağmen, doğruyu ve yanlışı bilmesine rağmen birbirini öldürmesi.
- Emevi meselesi ise çok uzun, kısaca kerbela'da yaşanan olaylar. Halifeliği ele geçirmek için Yezidin yaptıkları ve sonrasında hilafetten sonra emevilerin bir çok hadisi kendilerine göre uyarladıkları v.s v.s
Kısaca sanki islamiyet Hz. Muhammedin ölmesiyle yara almış ve insanların isteklerine ve arzularına göre şekillenmiş.
|
emeviler meselesi icin bir yazidan alinti yaptim....
Emeviler Devletinin kurucusu Hz. Muaviye (r.a.)’dir. Hz. Muaviye (r.a.), Ashab-ı Kiram’dan olup Peygamber Efendimiz (asm)'in kayınbiraderi ve aynı zamanda vahiy katibi idi. Hz. Muaviye zamanında iç huzursuzluklar giderildi. İslâm orduları fetihlerine devam etti ve Sicistan, Afganistan ve Semerkand’ı fethetti.
Emevilerin İslama büyük katkıları olduğu gibi, bazı yöneticilerin zararları da olmuştur. Ancak bunu bahane ederek bütün hataları bir devletin bütün yöneticilerine veya fertlerine veya bir şahsa bağlamak doğru olmaz. Ayrıca suçun şahsiliği esastır. Bazı yöneticiler zarar verdi diye, özellikle Hz. Muaviye’ye dil uzatmak bir müslümana yakışmaz.
Bu açıdan, bir şahsın veya devletin hem katıldığımız ve benimsediğimiz uygulamalarını hem de katılmadığımız ve zararlı gördüğümüz yönlerini belirtmenin daha faydalı olacağını düşünüyoruz.
Emeviler İslam devletini Arap milliyeti üzerine dayandırıp, İslam kardeşliği bağını milliyet bağından daha zayıf bıraktıkları için, iki şekilde İslam’a ve Müslümanlara zarar verdiler:
Birincisi; diğer milletleri rencide ederek İslamiyet’ten uzaklaştırdılar.
İkincisi de Arap olmayan insanlara zulmettiler. Çünkü ırkçılık ve milliyet düşüncesi adaleti ve hakkı esas almadığından, Emeviler adaletle hükmedemeyip zulmettiler. Zira menfi milliyeti esas alan bir hakim, öncelikle kendi ırkdaşını tutar, adaletle hükmedemez. Oysa İslam’ın adalet anlayışında dine bağlılık önemlidir. Dine bağlılık yerine milliyete bağlılık ikame edilemez; edilse adaletle hükmedilemez. O zaman hakkaniyet gider, zulüm olur. (bk. Nursi, Mektubat, On Beşinci Mektup)