Kutsal savaşmış…
Eğer savaşa kutsal dersen; kutsal olmayan ne kalır ki geriye?

Hiçbir savaş kutsal değildir. Din adına savaşıyor olabilirsin ama savaşmanın kendisi din karşıtıdır. Savaş çıkarmak insan hayatındaki en çirkince şeydir. Ve bu kutsal savaş adı arkasında her şey yapılabilir; tecavüz, canlı canlı insan yakma, masum çocukları öldürme, her şey... Kutsal savaş bütün bunları örtbas edici bir terimdir.

Barıştan söz ediyor, savaşlar meydana getiriyoruz.

Savaş; kendilerine barışsever diyen kişiler ile de ortadan kalkmaz; çünkü onlar savaş karşıtıdırlar ve başka bir savaş meydana getirirler. Eğer barışseverlerin protestolarını gözlemlediysen; bağırış, çağırış, karşı çıkma… Tıpkı savaş gibi… Yüzlerinden onların tehlikeli insanlar olduklarını anlarsın. Onlar kendilerine barışsever der ama barışın anlamından haberleri yoktur. Çok tartışmacı, kendini beğenmiş ve savaşa hazırdırlar.

Bu protestolar; neredeyse her seferinde, polis ve barışseverler arasında bir savaş alanı meydana getiriyor. Barışsever; gerçek bir barış insanı değildir. O savaşa karşıdır, öyle çok karşıdır ki; bunun için savaşma ihtiyacı duyulursa savaşa
gitmeye hazırdır. Amaç değişir, savaş devam eder.

Bir barış adamı; savaş karşıtı değildir. Çünkü herhangi bir şeye karşı olmak
savaş demektir. Savaş karşıtı değildir bir barış adamı, savaşın varoluş
nedenlerini anlamıştır ve bu anlayış sebebiyle de barış içindedir.