Allah a küsmüştüm bir ara, ha beş vakit namaz kılıyordum. Ama bu annesinden dayak yiyip yine anne diye aglayan cocuk gibi bir kusmeydi. Fazla isyankar ve fazla duygusal birsey aslinda. Ne vardi sanki bunlari yasamasaydim derken, o yasadiklarimin bana bir öğretmen olduğunu söyledi kalbim. Öğrendim ve ogrendiklerimi yazdim, yasamasaydim yazamazdim. Yazmasaydim bugün oldugum kisi olamazdim.
O eski Allah a küsen cocuk olmak mi, Allah bizim icin en dogrusunu takdir edendir diyebilmek mi?
Ama artik sunu diyebiliyorum, ben dua ederim ve ne istersem isteyeyim Allah in bana hayirli eyledigi nasip ettiği ama imtihan sebebi ama sevinç kaynagi o beni bulur. Dualarda ne cok sey istiyormusuz aslinda.
Guzel bir yazi olmus @
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] hocam insanı söyle bir sallayip kendine getiriyor, idrak et kalk napiyon neden dua ediyorsun diyor.