Süfyân-ı Sevrî hazretlerinin "rahmetullahi aleyh" bir talebesi, dünyâlık ele geçirmek için gece gündüz çalışıp sohbetlerden uzaklaşmıştı. Süfyân hazretleri o zâta, bu halden uzaklaşmasını, zamanının bir kısmını da sohbetlere ayırmasını ve Allahü teâlâya ibâdet etmesini tavsiye etti. O zât; "Âilemin geçimi ne olacak?" diye sorunca, hazret-i Süfyân; "Sübhânallah! Kendisine âsî olduğun hâllerde bile rızkını kesmeyen Allahü teâlâ, kendisine itâatkâr olduğun zaman rızkını vermez mi?" buyurdu.