Veteris Nickli Üyeden Alıntı

20 yıl önceydi. Ortağim onu çokca sefer gördü derken, bulunduğumuz yere ilk geldiğinden beri dikkat kesilmiş bu yaşlı kadına, ortağım. İkimiz de ilk kez görmüştük, daha sonra da ortagima bir kac defa sordum, ilerleyen dönemlerde. O parayi neden vermek istemedin, diye. Kadınla ilgili iyi şeyler hissetmemiştim, hatırlamıyorum şu an pek, demişti ortağım.
vs vs.

Benim bu tuhaf insanları görmem hayatımda bir kez olmadı. Buna benzer , aradan 10 yil gectikten sonra daha genç, yine gözlerinin akı yine buz mavisi olan, gözleri görmeyen başka bir kadına daha rastlamıştım. Bunun iki gozü de görmüyordu. Ama kadınla yüzyüze geldik, gözleri görmüyor ama ben o bana bakarken gördüğünü düşünmüştüm. Bu kadın bana gecmişteki kadıni hatırlattığı için direk uzadık oradan. İş için Anadolu'nun kôylerini ziyaret ediyorduk, şirket işleri için.

Sonuncu gördüğüm üstü başı piş, gözleri kan çanağına dönmüş, genç bir adamdı. En az 30-35 yaşlarındaydı. Bunun da elinde başlığı işlemeli olan, değişik figürlü bir baston vardı. Kilık kıyafeti, göruntusu ile bu elindeki baston arasında dağlar kadar fark vardı. Yolda beni durdurdu. Yanına, biraz beriye çağırdı, Bu da anladığım bir dilde konuştu önce. Anlamadım dedim, konuştu tekrar, yine anlamadim. Saygıda kusur etmemek için benden küçük olmasına rağmen abi ne diyorsun, anlamiyorum, para mı istiyorsun ne istiyorsun diye sordum. Ustü başı pis olduğu için dilenci olabilir ya da şarapçı olabilir diye düşünmüştüm. Ben öyle diyince, yok para istemiyorum ben diye çıkıştı, hafif kaş çattı. Sonra yine konuşmaya başladı, Aşure dedi. Ne aşuresi, aşure mi istiyorsun? Diye sordum. Yok ben istemiyorum, sen sen! diye heyecanlandi, bana dogru uzandı. Durumun tuhaf bir hale dönüşmesiyle, abi senin ne dediğini anlamıyorum, yardımcı olmaya çalışıyorum ama anlaşamadık, diyerek müsade istedim. Dur , dur, gitme dedi, yanıma gel. Anlamadığım bir kaç kelime kullanmıştı yine gel derken.

Şimdi bu insanlarda hissettiğim şey şu, onlarla konuşurken her insanla konuştuğun zaman aldiğım enerjiyi almıyorum, algılayamıyorum enerjisini. Yani bir insanla konuşurken , ha bu kaprisli, ha bu deli, ha bu ukala, ha bu sarapçi, ha bu sokakalara düşmüş bahtsız gibisinden binlerce şey geçer içinden. Ama bunlar da öyle olmuyor. Tanımlayamıyorum Tanımlayamadığım gibi bu insanlar benle ilk kontagi kurduktan sonra oradan ayrılamıyorum hemen, yani olayın içine çekildiğimi hissediyorum onlar konuştukca.

Ortak noktaları bilmediğim eski bir dilde konuşmaları, gözlerinin ve göz bebeklerinin tuhaflığı, birbiriyle celişkili durumları üzerinde taşımaları. Yaşlı kadının önce tatli ve genç kız ses tonunda konuşması, koskoca kadının, ninenin, beni içimi gıdıklayacak şekilde ve şaşılacak bir şehvette okşaması ve vucudunu vucuduma degdirmesi.

Yine genc, ustu basi saci pis bir adamin elinde degerli hatta oldukça orjinal sayilabilecek bir baston olması. O sokaklara düşmüş gibi bir halde olan adama para teklif ettiğimde net bir şekilde beni reddetmişti.

Manevi değerleri rahatsız edebilecek davranişlar sergilediğim donemlerde daha cok karsilastim evet bu kisilerle. Ama temiz, arinmiş, en saf oldugum donemlerde de gormedim degil bu tarz insanlar.
İnsan kılığına girmiş, bana bir şey anlatmak isteyen enerjiler belki de bunlar. Ama yukarıda anlattığım detaylar, zıtlıklar, onların ne olduğu konusundaki düşüncelerimi bulanıklaştırıyor. Benim bilmek istediğim onların ne olduğu, karanlık mı aydınlık mı?