Alıntı:
KunFeYekunnn Nickli Üyeden Alıntı
Namazlardan sonra tanidigimiz, tanimadigimiz butun muslumanlara duamizi yapiyoruz. Bu dusunceye gore herkes kendi azigini kendi kazansin deyip sadece kendimize calismaliyiz bu bana gore cok yanlis.
Kimi 24 saat ibadet eder kiminin de bir ameli o ibadetlere bedeldir. Demek istedigim kimin hangi azikla ne kadar azikla gittigini Allah bilir. Ben bilen hocalarimizdan yardim istemistim siz de bilgili hocalarimizdan biri iseniz ve sorularima bu cevabi verdiyseniz bu sizin ameliniz ve herkes kendinden sorumludur saygi duyarim.
Kendi adima evlatlik gorevimin olumle bittigini dusunmuyorum. Cuma gunu kabirleri ziyaret edin buyurulmus gidip bakip gelin denilmemis duanizi yapin denilmis. Olmuslerinize yasin okuyun denilmis kendi aziklarini alip gittiler denilmemis. Biz bu dunyadan gocunce bizim arkamizdan dua edecek kimsemiz olmasa cok uzucu olurdu. Bakis aciniz bana cok degisik geldi bir kardesimiz ac uyurken biz tok isek herkes kendi azigini kazansin diye dusunmek ne kadar dogru olur?
|
Bu sözlerinde haklısınız kardeşim.
Aileye önem verilmesi gerekiyor, yakınlara , akrabalara, dostlara. Bunları bize yüce Rab öğretmiş, ve Hadislerde tekrar karşımıza çıkmış.
Rahmetlinin arkasından İslam Çerçevesince geleneklerimiz uygulanmaz ise size yaşadığım bir olayı anlatayım herşey netleşsin;
Eniştem ben 4 yaşındayken rahmetli oldu. Kendisi inançsız bir insandı, aynı zamanda dinin yasakladığı herşeyi de yapardı... Rahmetli olduğu dönem ailevi bir kriz dönemiydi, bu belli başlı törenler yapılmasına Allahü Teala nasip etmedi.
İşte bu yüzden; benim rüyama girdi eniştem. Ateşler içinde yanıyordu, ağlıyordu, pişmandı.
Şimdi söylermisiniz bana; hangi 4 yaşında çocuk Cehennem’de ateş olduğunu veya Ateş’in ne olduğunu bilebilir? Ben bilmiyordum. Ve rüyamda öğrendim. Gece kalktım annem ve babama bunları anlattım. Onlar da çok şaşkındılar; babam Hoca Efendi’yi ziyaret ettiğinde bir takım geleneksel uğurlamaları yapmamışsınız dedi. Hem fikir kaldılar.
Daha da enteresanını söyleyeyim... Eniştem rahmetli olduğunda bu uğurlamalar yapılmadığı için Ruh’u sıkışıp kaldı. Acı çekerek yakınlarının evinde geziyordu. Teyzem her sabah kalktığında duvardaki resimleri ters çevrilmiş buluyordu.
İşte Geleneklerimiz bunlar olmasın diye varlar. Ruh rahatlayıp, bu dünyadan göçsün diye var.