Bu ahlak sahabi efendilerimizde de var idi gülmek için bi menkibeyi yazayım buraya
Bir seferinde Ebu bekir sıddık Ra ve yanında 3-4 sahabi efendilerimizle isimleri şu an aklımda degil hatırlayınca yazarım
Bir yere kervan götürdüler alış veriş yapıp dönecekler neyse içlerinde birtanedi çok şakacı olsn acıktım yemek yiyelim dedi diger sahabiler dedi bekleyelim Emir imiz gelsin hep beraber yiyelim dediler o ara Ebu Bekir sıddık efendimiz kervandaki malları satmak ile meşgul idi onu bekleyelim dediler ney se bu şakacı ve çok acıkmış olan sahabi efendimiz gitti karşı daki çadıra ordakilerle birşeyler konuşuyor
Ne dese
Yemek için bekleyelimdiyen arkadaşlar ını köle diye satıyor diyorki bakın şu çadırda benim kölelerim var onları satıyorum ne verirsiniz adamlarla anlaşıyor ve diyorki ben o kölelerime köle olduklarını hiç hissettirmedim şimdi siz onları alacak olursanız onlar derki biz hür insanlarız biz köle degiliz derlerse inanmayın ha diyerek ikaz ediyor vel hasılı kelam arkadaşlarını almsya geliyorlar ve aynı dedigş gibi mübarekleri zorla götürüyorlar arkadaşları gifince oturuyor yemegini yiyor o ara Ebu bekir sıddık efendimiz geliyor diger arkadaş larını soruyor sattım onları diyor Ebu bekir sıddık efendimiz gidip o arkadaş larını tekrar onlardan satın slıyor ve Medine ye dönüyor lar bu olayı Efendimiz as a anlatıyor lar o kadar güldiki defalarca bu olayı anlattırıp gülüyor Güll kokulu Nebi

Bu yazdıklarını görünce bu menkibe aklıma geldi Allah cc razı olsun en büyük zenginlik duasında yer edebilfigin bir gönülde olmaktır dualarınızda bizi de unutmayın