Peygamberimiz ümmetinin, eve girerken, çıkarken çalışırken kısaca günün her saatinde dua ve tesbih söylemelerini, gafil olmamalarını isterdi. Buyurdu ki: "Eve girerken İhlâs-ı şerîfi okuyan, yoksulluk görmez!" Eshâbdan Hz. Süheyl, Peygamberimizin bu tavsiyesi üzerine zengin olmuştur.
Bir kere "Kulhüvallâhü" sûresini ve bir kere de "Âyetelkürsî"yi okuyanın evine şeytân giremez.
Bir gece Sultân-ı Enbiyâ, hazret-i Âişeye dedi ki,
- Yâ Âişe! Kur'ân-ı kerîmi hatmeyle, bütün Peygamberleri kendine şefâatçi ve bütün mü'minleri kendinden hoşnud edersin.
Hazret-i Âişe:
- Anam-babam sana fedâ olsun! Az bir zemân içinde bunları nasıl yapabilirim? Sultân-ı Enbiyâ buyurdu ki,
- Yâ Âişe, üç kere "Kulhüvallâhü" sûresini oku. Kur'ân-ı kerîmi hatmetmiş gibi olursun.
Bir kere "Allahümme salli alâ Muhammedin ve alâ cemî'il Enbiyâi velmürselîn" de, bütün peygamberler senden râzı olsun.
Bir kere de "Allahümmağfirlî ve li vâlideyye ve lil mü'minîne vel mü'minât vel müslimîne vel müslimâti el ahyâi minhüm vel emvât" de, bütün mü'minler senden râzı olur.
Bir kere de "Sübhânellahi vel hamdü lillahi ve lâilâhe illâllahü vellâhü ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billahil aliyyil azîm" de ki, Allahü teâlâ hazretleri senden râzı olsun.
Peygamberimizin amcasının kızı Hz. Ümmehani anlatır:
"Resulullah aleyhisselam, günlerden bir gün, bana uğradı.
- Ya Resulallah! Ben, yaşlandım ve zayıfladım. Bana, oturduğum yerde yapabileceğim bir amel emr et de, onu, işleyeyim? dedim.
Resulullah aleyhisselam,
- Sen, yüzkere Sübhanallah! diyerek Allah'ı tesbih et! Bu, senin için, yüz köleyi azad etmene eşiddir!
Yüzkere Elhamdü lillah! diyerek Allah'a hamd et ki, bu, senin için, Allah yolunda Gazileri eğerli ve gemli yüz at'a bindirmene eşiddir!
Yüzkere Allah'ü ekber! diyerek Allah'ı tekbir et ki, bu da, senin için, kurban edilmek üzre Beytullah'a yüz deve göndermene eşiddir!
Yüzkere de, Lâ ilahe illahü vahdehu la şerike leh lehülmülkü ve lehülhamdü ve hüve ala külli şey'in kadir de ki, bu da, senin için, gökle yer arasındaki her şeyden hayırlıdır!
Hiç bir kimsenin ameli, bundan üstün olamaz. Meğer ki, o da, senin söylediğinin mislini veya fazlasını söylemiş olsun! buyurdu.