Bir gün bir sahabe, Bir Cuma günü Cuma namazına yetişmek için mescide doğru koşmaya başlar. Mescide varan sahabe abdest almak için çeşmeye yaklaşır, ayakkabısını çıkarırken birde bakar ki hiç farkına varmadan bir karıncayı ezdiğini farkeder. Ağlar sahae, farkına varmadan bir karıncayı ezdiği için ben bunun hesabını yarın mahşer de nasıl vereceğim diye hüngür hüngür ağlamaya başlar.


Peygamber Efendimiz’in huzuruna gelir, Ey Allah’ın Resulu;

– Cuma namazına yetişmek için mescide doğru koşmaya başladım hiç farkına varmadan bir karıncayı ezerek öldürdüm. Bunun hesabı ağır mı diye ağlayarak sorar. Peygamber Efendimiz s.a.v ;

– Ey ashabım sen şimdiye kadar bundan daha ağır bir suç işledin mi?


– Ya Rasulallah, Ben kızını diri diri gömen bir babayım, der sahabe.

– Peygamber Efendimiz sorar nasıl yaptın anlat.

– Ya Resullah ; Biz cahiliye devrinde kız çocuklarımızı diri diri toprağa gömerdik. Benim de bir kız çocuğum vardı. Annesine, “bunu giydir, dayısına götüreceğim” dedim. (Kadın bunun ne demek olduğunu iyi bilirdi. Ciğerparesi, biricik evladı biraz sonra bir kuyuya atılacak ve orada çırpına çırpına can verecekti. Ne var ki, kadının böyle bir canavarlığın önüne geçme imkanı yoktu. Yapabileceği tek şey, için için ağlayıp kanlı gözyaşı dökmekti). Hanımım dediğimi yaptı.

Çocuk gerçekten dayısına gideceğini zannediyor ve cıvıl cıvıl koşuşuyordu. Çocuğun elinden tutup daha önce kazdığım bir kuyunun yanına getirdim. Ona kuyuya bakmasını söyledim. O tam kuyuya bakayım derken onu kuyuya yuvarladım.

Fakat her nasılsa, eliyle kuyunun ağzına tutundu. Bir taraftan çırpınıyor, diğer taraftan da “Babacığım üzerin toz oldu” deyip elbisemi silmeye çalışıyordu. Buna rağmen bir daha yuvarlardım ve onu diri diri toprağa gömdüm.

İslam Güzelleştirir
Adam bunu anlatırken Sevgili Peygamberimiz ve yanındakiler hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı. Orada oturanlardan birisi “Be adam, Rasulallah’ı çok üzdün” deyince, Efendimiz, adama “bir daha anlat” dedi. Adam olayı bir kere daha anlattı. İki cihan güneşi Peygamberimizin gözlerinden süzülen yaşlar mübarek sakalından aşağıya damla damla akıyordu.

Peygamber Efendimiz olayı tekrar tekrar anlat deyince bunu anlatmaya çalışıyordu. “İşte siz İslam’dan önce böyleydiniz. Kızını diri diri toprağa gömen kimselerdiniz. İslam öncesi kömür ve demir gibiydiniz. Şimdi ise altın ve elmas gibisiniz.

Dün kızını diri diri gömen biri bugün bir karıncayı ezdiği için onun hesabını yapıyor. İşte size getirdiğim Din budur. Tekrar tekrar anlattırdım ki, İslam’ın size kazandırdığı insanlığı, güzel özellikleri bir kere daha hatırlayın. Müslüman olduğumuz için binlerce kez şükürler olsun.

Lütfen bu kıssayı herkes paylaşsın, çünkü; Peygamber Efendimiz demiştir ki; Bir beyit dahi olsa benden olan bir bilgiyi iletiniz.

Mevlam hepimizi iman şuuru ile kıyamet gününde iyi insanlarla, peygamberlerle, velilerle ve salih kullarıyla birlikte eylesin. Allah hepimizin duasını kabul eylesin. Yüce Allah duamızı, ibadetimizi , namazımızı kabul eylesin. Allah herkesin tövbesini kabul eylesin.