ERBAİN-İ İDRİSİYE DUASI
Esma-i Erbaîn-i İdrisiyye adlı dua, Şeyh Suhreverdî Hazretleri’nin bir münacatıdır. Allah’ın değişik isim ve sıfatları zikredilerek yapılan bir duadır.
Allâh-u Te’âlâ, İdris (Aleyhisselâm)a kırk ism-i şerîf öğretmiştir.
Fakat bu ism-i şerifler kendilerine şerh yazan Şeyh Suhreverdî Hazretleri’ne nispet edilmeleriyle meşhur olmuşlardır.
Bunlardan her biriyle yapılan duaya icâbet çok çabuk olacağından her biri ism-i âzam kabul edilmiştir.
Bu ism-i şerifler ulemâ, evliyâ ve kutuplar nezdinde hızlı ve etkili tesirleriyle meşhur olmuştur.
Evliyâullâhtan birçoğu en yüksek makamlara sadece bu isimlerin bereketiyle vâsıl olmuşlardır.
Bu isimleri zikretmekle meşgul olanların üzerinde bu isimlerin bereketi süratle belirgin olur. Ancak bunun şartı takvâya riâyet ve hâlis niyettir.
Allâh-u Teâlâ bu isimleri İdris (Aleyhisselâm)’a indirmiş, bunların bereketiyle kavmine karşı ona yardım etmiş, onu onların yanlış işlerinden kurtarmış, onlar da ona iman ve ittibâ ederek felah bulmuşlardır.
Sonra İdris (Aleyhisselâm) göklere kaldırılınca Allâhü Teâlâ bu ism-i şerifleri onun ümmetinde bırakmış, onlar da bu ism-i şerifleri okuyup istifâdeye devam etmişlerdir.
Birbirinden veraset yoluyla bu isimler İsâ (Aleyhisselâm)’a intikal etmiştir. O da bu ism-i şeriflerle ölüleri diriltmiş, körü ve alacalıyı iyileştirmiş ve bir nice mûcize izhâr etmiştir. On iki bin Yahudi kendisini öldürmek için bulunduğu yeri kuşattıklarında Allâh-u Teâlâ bu isimler bereketiyle onu göklere kaldırmıştır..
Böylece İsâ (Aleyhisselâm)’ın göğe kaldırılışından sonra Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) gönderilinceye kadar dünya bu isimlerden hâli (boş) kalmıştır.
Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) gönderilip gazâlar başlayınca Hendek Muharebesi’nde Rasûlüllâh (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) büyük sıkıntıya düşmüş, o zaman Allâh-u Teâlâ bu ism-i şerifleri Habîbi (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)’e tekrar inzal buyurmuş ve kendisine bu ism-i şeriflerle gizlice dua etmesini emir buyurmuştur. Rasûlüllâh(Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) de bu ism-i şerifleri okumuş, Allâh-u Teâlâ bu ism-i şerifler hürmetine kendisini ve ashabını kâfirlere gâlip kılmıştır.