Ego; camdan yapılmış bir ev gibidir, sürekli kırılacağından korkulan… Yalnızca camdan bir evde yaşıyorsan kırılırsın, birisinin ufak bir taş atması yeterlidir. Mesela; birisinin sana selam vermemesi yeterlidir, bu seni hemen incitir: ‘Ne oldu ki? Bu adam her sabah bana selam verirdi. Gözünden mi düştüm ne?’ diye düşünür, uykularında bile rahatsız olursun; çünkü o sana selam vermemiştir. Beklentiler; seni her daim hayal kırıklığına sürükler. Beklentiler ekersen, hayal kırıklıkları biçersin. Bu senin kendi kendine yaptığın bir şeydir. Fakat ben camdan bir evde yaşamıyorum. Eğer egon yoksa kırılacak bir şeyin de yoktur. Eğer boş bir alana taş atarsan hiçbir şey kırılmayacaktır, yalnızca attığın taş çok aptalca gözükecektir. Önündeki bir engeli kırmanın heyecanı olmadan; sadece yere düşerek boş bir gürültü çıkaracaktır. Egosuz insan; boş bir ev gibidir. Bir taraftan diğer tarafa taş atarsın ama o çarpacak bir engel bulamadan karşı tarafa geçer ve hiçbir şey de kırılamaz.