Alıntı:
quaim Nickli Üyeden Alıntı
Merhaba.
Bazen sabahları ortada hiçbir şey yokken, sebepsiz yere negatif enerjiyle uyanıyorum. Asabi, sabırsız ve insanlarla iletişimden kaçar bir halde oluyorum. En sevdiklerimin bile en ufak şeyleri sinirime dokunuyor sanki. Gün boyu böyle geçiyor. İlginç bir ruh hali. Daha ilginç olan ise bunun tamamen farkında olup, kendimce bunu aşmaya çalışıp yine de başarılı olamamam. Yani birinin bişeyine gereksiz kızınca "dur bakalım bişey olmadı ki niye bu kadar sinirleniyorsun, sakinleş" diyorum kendi kendime, dua ediyorum vs. ama hemen birkaç dakika sonra aynı eski halime dönüyorum. Önüne geçememek daha da sinir bozucu oluyor. Böyle günlerde sevdiklerimle tartışmaya girmeye, insanlarla tartışmaya da çok açık oluyorum ve bunu hiç istemiyorum.
Buna benzer durumlar yaşayan var mı? Sebebi ne olabilir? Çözümü ne olabilir? @ [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Selam ve dua ile. |
Aynısını ben de yaşadım. Celcelutiye duası ve 99 esma ile tövbe şahsen bana iyi geldi. Arada sırada sirkeli su ile de abdest alıyorum bi hafifleme oluyor. Arada gün içinde yine bir öfke basıyor(trafiğe çıkmanız bile yetiyor
) ama buna 10 saniye müsade ediyorum etkisinde kalmaya müsade etmiyorum. Bir yerden başlayın yenik düşmeyin.. kontrolün sizde olduğunu bilin.Öfke bataklık gibi iyice içine çekiyor insanı. Siz en azından durumu farketmişsiniz ve buna çözüm arıyorsunuz bu da bir adım.