İmâm-ı Şiblî hazretleri şöyle anlattı: Komşularımdan birisi vefât etmişti. Rüyâmda onu gördüm. Allahü Teâlâ'nın ona nasıl muâmele ettiğini sordum. Bana şöyle dedi:
-- Ey Şiblî! Başıma çok korkulu işler geldi. Hesaba çekilip suâl sorulurken çok sıkıntı çektim. Kendi kendime; bu sıkıntı ve musibet bana nereden geldi? Hâlbuki ben, müslüman olarak rûhumu teslim ettim diye düşünürken, bana şöyle dendi:
-- Bu sıkıntı ve musibet, dünyâda iken dilini ihmâl etmen sebebiyledir.” Bu sırada Münker ve Nekîr ismindeki melekler bana doğru gelirken, onlarla benim arama, hoş kokulu, yakışıklı bir şahıs girdi. Ona kim olduğunu sorunca, bana şöyle dedi: Senin dünyâda iken, Resûlullaha (sallallahu aleyhi ve sellem) okumuş olduğun çok salâttan yaratıldım. Her sıkıntıda sana
yardım etmekle emrolundum.”

[İslâm Âlimleri Ansiklopedisi]