gördüm ki yazın bastığımız otları solmuş
aklın ötesin de bir yolmuş
fırtınalar onun karşısın da sefil
iki menzil arasında bir menzil
lânet müstehâk değil ardında durur ezel
oysa hep ışıl ışıl
lakin vatandan ayrılışın ızdırabı zor
muskacı hocaya güvendi cahil
ayrılık dedikleri gönlüm de yatan bir demet karanfil