Alıntı:
tugbay Nickli Üyeden Alıntı
5 yildir bir cocugu sevdigimi ve karsilik alamadigimi soylemistim hatirlarsaniz ve bu cocuk bana oyle bir degersizlik hissi asiladi ki onun aldigi belki benli belki bensiz nefese bile tahammulum yok yillarim gencligim gitti bana "ben sana hic deger vermiyorum, hic bir sey paglasmamisim paylasmakta istemiyorum" demisti icten ice onun ölmesini istiyorum beni istemiyorsa ölmek onun hakki once ruh sagligi sonra akil sagligi bozulsun ve o soguk mezarda yatsin istiyorum benim 5 yilimi yedi cunk7 ben mahvoldum agliyorum her gece saglikli dusunemiyorum hapse girmeyi bile goze aldim psikiyatriste gitmeyi asla istemiyorum ne oldu da bu raddeye geldim hic anlamiyorum
|
Emin ol benim durum senden vahimdi. 5 değil 11 yılımı harcadım. Hep sevdim hep çalıştım hep didindim. 2 çocugum oldu. Sonra ne oldu. Terkedildim boynuzlandım ben tek başıma çocuklarımın sorumluluğu için boğulurken ihanete uğradım. Üstüne üstlük senin duyduklarından daha kötü sözlere maruz kaldım. Hala toparlanabilmiş değilim. Ama kesinlikle ölmesini istedim. Çünkü Allaha havale ettim. Çünkü Rabbime şikayet ettim. İnanıyorum ki ettiğini çekecek. Burdaki kardeşlerimden ve hocalarım çok yardım ettiler Allah bin kere razı olsun. Sana nacizane tavsiyem Allaha sığın ve çokça dua et kardeşim. Zamanla içindeki acı, öfke herşey gidecektir. Yaşadığın hayatı kendine zehir etme. Selametle kal.