Twitter'da dört beş erkeğin arasında hem de bir plajda hem de bacağını kaldıra kaldıra twerk yapan başörtülü kadını görünce sinirden daha çok hüzün hissettim.

Aynı hüzünü oğlunu sünnet ettirecek bir arkadaşın karısının, sünnet düğününde straplez gelinlik giymek istediğini duyunca da hissetmiştim. Artık modaymış, kadınlar sünnet düğününde gelinlik giymeye başlamış. Bir sünneti icra ederken binlerce günaha girmek ve bunu fark edemeyecek kadar da eteklerine dünya bulaşması insanların anlaşılır şey değil.
aşamalıdır.
Yılbaşı alternatifi olarak ramazan ayında çam ağacı süsleyen ağaca hızır dede çorapları asan, yatlarda bekarlığa veda partileri düzenleyip eller havaya yapan yeni nesil müslümanları da katarsak bu örneklere, durum hiç de normal gelmiyor bana.

Bunların anneleri örtüsü için jop yiyenler değil mi?

Saçlarından sürüklenenler okullara hastanelere alınmayanlar bunların teyzeleri halaları değil miydi?

Gümüş yüzük takıyor diye fişlenen işinden atılan şimdi İslam'ın üzerinde tepinenlerin babaları değil de kimdi?

İçi boşaltılmış her inanç her ideoloji her görüş takipçileri elinde oyuncağa dönüşüyor.

İhale almak için karısının başını örttüren adamlar mı, koltuk kapmak için muhafazakar semtlere taşınanlar mı bu duruma getirdi bizi yoksa rahatlık mı battı?

İçimizde kalmış kompleksler mi bir dini elimizde oyuncağa çevirdi?

Aslında biz buyduk da imkanını bulunca mı içimizde olan gerçek bizi mi doğurduk bilmiyorum.

Bunları düşününce insan umutsuzluğa düşüyor.

Sonra Firavun'un kucağında büyüyen Hz. Musa geliyor gözümün önüne. Kurban eti dağıtırken şehit olan Yasin Börü'nün yeni terlemiş bıyıkları umut oluyor gençliği geliyor aklıma, şakaklarım rahatlıyor. Bir şadırvanda acele ile abdest alan lise talebesi ile karşılaşıyorsun, kasların gevşiyor oh çekiyorsun. Elinde sıkı sıkı tuttuğu "Bu Ülke" kitabıyla derse yetişen kız talebeleri görüyorsun İnşirah doluyor oluk oluk damarlarına, rahatlıyorsun.

İyi ki varsınız gençler...