Şeyh Ebû Abdullah Kureşî (k.s.) buyurdular:

-“Bâzı insanlar, salihlerden bir adama şikâyette bulundular. İyilik yaptığı halde kalbinde ibâdetin halâveti ve zevkini bulamadığını beyan ettiler!”

O büyük zât:

-“Senin yanında şeytanın kızı var! Senin kalbindedir! O (şeytanın kızı) dünyadır! Babanın, elbette evinde kızını ziyaret etmesi gerekir. Onun evi de senin kalbindir. Şeytanın oraya girmesi ise ancak fesat ve bozgunculuk meydana getirir!“

Allâhü Teâlâ buyurdu:

-“Ey Dâvûd! Eğer sen beni seviyorsan, kalbinden dünya sevgisini çıkart! Çünkü benim sevgimle dünyanın sevgisi bir kalbde ebediyyen toplanmazlar!“