İddia şu:
Dünya hafıza şampiyonunkiyle bizim beynimiz aynı. Bire bir… Onunki bizimkinden daha gelişmiş değil. Fark şurada; O kullanmasını biliyor, biz bilmiyoruz.
Beyin, kolumuzun kası gibi. Hiçbir farkı yok. Çalıştırmak gerekiyor. Sadece çalıştırmak… Peki, ama nasıl?

Temel soru şu:
Beynimizi daha etkin nasıl kullanabiliriz?

Bilgiyi ömür boyu unutmamak üzere bilinçaltımıza nasıl yerleştirebiliriz?

Lazım olduğunda nasıl o yerden çıkartıp kullanabiliriz?

Öncelikle şunu söyleyeyim. Bir şeyi öğrenmek için üç defa tekrarlamak gerekiyor. En iyi yöntem de şu: Bilgiyi beyne yükle, herhangi bir konuda çalıştıktan sonra uyu.
Burası çok önemli; Uyu! Sabah kalk, aynı konuyu bir kez daha çalış. Bir hafta sonra yine… Artık unutmana imkân yok.
Peki, uyumak niye mi önemli? Aslında beyin uykuda öğreniyor. Beyne yerleştirdiğiniz bilgiler uyku sırasında kısa dönemli hafızadan uzun dönemli hafızaya geçiyor. Oraya yerleşiyor. Gözler kapanınca bilinç kapanıyor ama bilinçaltı çalışıyor. Bilgi bilinçaltına yerleşince de bir daha çıkmıyor. Yani unutmuyorsunuz.

Kediler üzerinde bir araştırma yapılmış. Kedileri iki gruba ayırmışlar. Aynı şeyleri öğretmeye çalışmışlar. Birinci gruptaki kedilere her öğrettikleri şeyden sonra uyumaları için izin vermişler. İkinci gruptakiler daha az uyumuş, bol bol çalışmış. Sonuç: Uyuyanlar daha hızlı kavramış. Daha başarılı olmuş.
Diyorlar ki stres altındayken bir şeyi öğrenemezsin. Çünkü stres altındayken vücut kimyasal bir madde salgılıyor. O madde öğrenmeyi, hatırlamayı engelliyor.
Hafıza şampiyonları yeni bir şey öğrenirken derin bir transa giriyormuş. Yani bilgiyi doğrudan bilinçaltına gönderiyorlar. Nasıl mı? Üç defa derin nefes alın, rahatlayın. Beyninizi öğreneceğiniz şeye odaklayın. Hepsi bu.
Bir de uzun çalışmanın da çok yararlı olmadığını söylüyorlar. Saatlerce masa başında kalmanın… Örnek mi? Bir saat kesintisiz çalışacağına her 20 dakikada bir beş dakika mola ver. Beyni rahatlat, çok daha iyi öğrenirsin.

Bir konferansa, seminere katılmışsınızdır veya uzun bir toplantıya. Konuşmaların başını ve sonunu net biçimde hatırlarsınız. Peki ya ortasını? Uçar, gider! Beyin almaz. Hafıza algılamaz. Küçük bir ipucu daha: Öğrenirken o bilgiye duygular kat. Beyninde resmet. İstersen komik hale getir, abart. Sonra o halini düşünerek kullan. Bir daha hiç unutmazsın.