İbrâhim bin Edhem hazretleri anlattı:
Birgün kırda giderken bir çobana rastladım. Ona:
- Yanınızda içmek için süt veya su gibi
birşey var mıdır?” diye sordum. Çoban:
- Acaba hangisini daha çok seversiniz?” diye sordu. Ben de:
- Su” dedim. Bunun üzerine çoban elindeki âsâsıyla orada bulunan bir kayaya vurdu. Taştan su akmaya başladı, içtim. Kar gibi soğuk, baldan daha tatlı idi. Hiç sesimi çıkarmadan, çobana hayretle bakmaya başladım. Benim bu hâlimi gören çoban:
- Niçin hayret ediyorsun? Kul, gönülden Allahü Teâlâ'ya bağlanırsa, herşey onun emrine verilir. Bunda hayret edilecek bir durum yoktur” dedi.