Sen gidince lâl oldu dilim.
Usulca çekildim köşeme,
Bildirmeden kimselere.
Söyleyemedim hiçbir zaman,
En sevdiğim kelimeleri bile.
Son kez bakışın gelir aklıma ansızın..
Yüzünde muhteşem gülümsemen,
Gözlerinde huzur verici parıltı,
Ve ben umarsızca sana bakarken
Dindirmeye çalışıyorum içimde kopan fırtınaları.
Gitmem gerek diyorum durup öylece,
Gitmeliydim ama nereye olduğunu bilmeden.
Ve uzaklaştım;kaçabilirim senden zannederken..
Diyor ya Nazım:
“Gitmek sadece bir eylemdir,unutmak ise kocaman bir devrim.”
Sen büyük bir devrimciydin!
Ben yürüdüğümü sanarken ayrılığa,
Meğer geçmişsin sen koşar adıma..