Tek Kelimeyle... KIBIR...


İblis, Musa aleyhisselama geldi ve şöyle dedi;

– “Ey Musa, sen Allah-u Zülcelal’in risâletle seçtiği bir peygambersin. Benim durumum sence malum. Dolayısıyla, senin vesilenle Allah’a tevbe etmek istiyorum. Benim için şefaatçi olur musun?”

Musa aleyhisselam bu duruma çok sevindi. Çünkü bu melun, şayet tevbe eder adam olursa kıyamete kadar gelecek olan bütün insanlar rahat edecekti. Hemen abdest aldı, Allah’ın dilediği kadar namaz kıldı ve dua etti:

– Ya Rabbi! Muhakkak iblis de Senin Kerim olan Zat’ının yaratıklarından bir yaratıktır. Ve Sana tevbe etmek istiyor. Bunun üzerine Allah-u Zülcelal Musa (as)’a şöyle vahyetti:

– “İstediğimi yerine getirirse tevbesini kabul ederim. Adem’in kabrine secde etmesini emrediyorum. Ey Musa! Secde ettiği zaman tevbesini kabul, günahlarını affederim. Ayıplarını örter kiyamet günü açığa çıkarmam!”

Musa aleyhisselam, Allah-u Zülcelal’in bu emrini şeytana iletince, melun öfkelendi, böbürlenip kibirlendi ve şöyle dedi:

– Ben onun dirisine bile secde etmedim, ölüsüne eder miyim? Sonra Musa aleyhisselama şöyle dedi: