Bu ÇOK DEĞERLİ NAMAZI, Efendimiz Hazreti Rasûlullâh (s.a.v.), Amcası Abdulmuttalib’in oğlu Abbas (r.a.)’a öğretmiştir.

Abbas bir gün Rasûl-ü Ekrem’e sorar, der ki:

— Yâ NebiAllâh, ben hayli yaşlandım, zamanımı geçirdim... Bana öyle bir şey öğret ki, bunca boşa geçen yıllardan sonra bir şeyler yapmış olarak Huzurullâh’ta yerimi alayım?..

İşte bunun üzerine Rasûlullâh (s.a.v.) şöyle buyurur:

— Yâ Abbas, ey amcam! Sana vereyim mi?.. Vermemi ister misin?.. Sana on özelliği olan şu namazı öğreteyim mi ki; onu edâ ettiğin zaman, Allâh günahlarının ilkini de sonunu da; eskisini de yenisini de; bilerek yapılanını da bilmeyerek yapılanını da; küçüğünü de büyüğünü de; gizlisini de açık olanını da AFFEDER!.. İşte bu on günahtır (bütün günahlar).

Yeryüzündekilerin en büyük günahkârı dahi olsan, bu namaz sebebiyle günahların affolur... Alic (çok kumlu bir çöl) kumları kadar günahın olsa dahi Allâh onları affeder!..”

İşte böyle buyuran Rasûlullâh AleyhisSelâm, namazı da şöyle tarif ediyor hadisin devamında:

“Dört rekâtlık bir namazın her rekâtında, 'Allâhuekber' deyip namaza durduktan sonra on beş defa 'SUBHANALLÂHİ VELHAMDULİLLÂHİ VE LÂ İLÂHE İLLÂLLÂHU VALLÂHU EKBER' dersin; sonra Fâtiha ve bir sûre okur; sonra on defa daha aynı tespihi tekrar edersin; sonra rükûya eğilir, on kere daha tespih edersin; sonra rükûdan kalkıp ayakta dururken on kere daha tespih edersin; sonra secdeye varır on kere tespih edersin; sonra secdeden kalkıp oturur ve on kere tespih edersin ve nihayet tekrar, ikinci defa secdeye varır on kere tespih edersin ki, toplam yetmiş beş eder... Bunu dört rekâtta da aynen tekrar edersen, toplamı üç yüz olur... Böyle bir namazı her gün kılmaya gücün yeterse, her gün kıl; yetmezse, Cuma günleri, haftada bir kere kıl; bunu da yapamazsan, ayda bir defa kıl; buna da gücün yetmezse ömründe bir defa kıl!”