Bir varmış , bir yokmuş.
Zamanın birinde, Engin denizlere sahip, masmavi gökyüzünde bol oksijenli, geceleride gökyüzüne bakınca tüm yıldızları rahatça pasparlak şekilde görecek, şirin mi şirin, tatlı mı tatlı bir ülke varmış. Burda da ,çok sağlıklı yaşayan insanlar varmış.
Bedenleri sağlıklı olduğu İçin, ruhları da, sağlıklıymış.
Her ikisi sağlıklı olunca, düşüncelerde , tevekkülde sağlıklıymış.
Rızkı bulunca , şükrederek yer,
Bulamayınca, sabredip, çalışmaya devam ederlermiş.
Tedbiri de, HAK’kın uygun gördüğü ölçüde, yapmaya özen gösterirlermiş. Haram ve şüpheli seçenekleri, akıllarından dahi geçirmezlermiş.
Sağlıklarıda çok iyiymiş, güzelliklerin arasında hasta olmaları İçin hiçbir neden oluşmazmış. Çünkü,helal ve temiz beslenirlermiş.
Lakin, yine hasta olsalar o zamanda, sabrederlermiş. Allah’a teslim olurlarmış. Çünkü bilirlermiş ki; Allah sevdiği kula hastalık verirmiş, günahlarına keferatet olacağını düşünerek ,ağrılarınıda müjde veren bir elçi gibi görürlermiş. O elçiyide, ona yakışır, şekilde zikir ve tesbihle karşılarlarmış.
Hastalık İçin tedbiri, Kuran’da ve Sünnette bulurlarmış. Hayatları böylece, bu dünyada tamamlanıverirmiş.
Her gelen olumsuzluğa, “her şeyde /şerde hayr vardır” düsturu ile yanaşmayı asla bırakmazlarmış.
Yılları böylesine huzurlu geçermiş.

Taa ki; uzak diyarlarda karanlık ve kasvetli olan ülkede yaşayan şeytanın nefesi, o güzel ülkeye üflenene kadar herşey, tevekkül dairesi içindeymiş.
O karanlık ülke, yaşamını cahillerden , zayıflardan, kararsızlardan ve imansızlardan alırmış.
Şeytanın vazifeside, çocuklarına yaşam şartlarını oluşturmakmış. Onlar İçin, ferah ve aydınlık ülke tam bir tehdit unsuruymuş. Bu yüzden, her ülkeleri tek tek ele geçirir, oradaki yaşayanları kendine çevirir ve köleleri/çocukları yaparmış.
Sıra, o güzelim ülkeye gelmiş.
Şeytan, kaygı ve olumsuzluk rüzgarını, bu ülkeye doğru üflemiş.
Bu rüzgar; Herkesin kulaklarında , fısıltılara dönüşmüş.
Kaygı ve şüphe tohumu, kalplere yerleşmiş.
Sağlam kalplerde bu tohum kuruyup gitmiş.
Ama zayıf kalplerde, bu tohum tutarak filizlenmiş.
İşte herşey burda başlamış; Kalplerde!!
Bozulan Kalp, akla hükmetmeye çalışmış.
Sonra, sınırsız tüketim ve üretim başlamış.
Herkes özü , unutmuş. Öyle icatlar olmuş ki, güzellikleri bozmaya başlamış.
Tevekkül ve teslimiyetin yerini, kaygı almış.
Rızık bulunca, şımarmış ve şükretmeyi bırakmış.
Rızık bulamayınca da, sabır yerine, tedbir diye
Bir çözüm gelmiş.
Ama bu tedbir, önceki gibi, içi hayırla olan tedbir değilmiş. Tedbir diyerek; helal olmayan yöntemlere başlanmış, öyle hal almış ki, faizsiz hayat kalmamış.
Hal böyle olunca, bedenlerde sağlığını yitirmiş. Çünkü, tedbir diye ; dünyada kıtlık kaygısına düşünce GDO’lar çıkmış. Sırf, aç kalma korkusu hayattan çıksın,diye.
Sonra ; bunlar adeta zehirli bir sarmaşık gibi,hayatı kuşatmış.
Her bir dalı bir yere sarmış. Biri toprağa sarmış, gdo’lar ile gıdalar ; zehire dönmüş,
Biri ağaçlara sarmış, heryer betonarme olmuş,
Biri sağlığa sarmış,heryer ilaç, aşı yuvası olmuş, ve çocuklar, daha doğmadan ilaçlara bağımlı olmuş,
biri dualara sarmış ; heryerden Bioenerji,EFT,bilinçaltı yüklemeleri v.b. ile,insanlar büyülenmeye başlamış.

Kısacası; Allah’ın verdiği düzen kaybolup, gitmeye başlamış. Bundan mutluluk duyan şeytanlık,hedefine ulaşmış.

Taa ki; bu masalı okuyanın, hayali ve aklı girene kadar,masal hep bu şekilde kalmış.
Masalın sonu,herkesin kendi yaşamı ,tercihi ve istekleriyle yoğrulup, şekil almış..