Şu en tepesine oturduğu yaşam piramidinin rahatlığı ile İnsan bir denklik arayışına giriyor, belkide tanrılık iddiasına demek daha doğru. Hesap sorabileceğini, muhatabını ikna edeceğini..

Oysa yediğimiz kuzuları, domatesleri, pırasaları umursuyormuyuz, ya da bizi affetmelerini bekliyor muyuz yediğimiz için? Hem de onların varoluşları ile ilgili hiçbir çabamız, hiçbir müdahelemiz olmadıgı halde (varoluşsal olarak). Ya da dağın tepesinden yuvarlanıp düşen kaya parçası yerçekimini affedebilir mi , bağışlayabilir mi, yer çekimi böyle bir bağışlanmayı talep edebilir mi?

Sırf yaşam piramidinin en üstüne oturtulduğumuz için elde ettiğimiz üstünlükle bunu umursamazken, varedişinin içinde bir zerre olan insan Yaratıcıdan bir hesap sorabilir mi gerçekten?

Yaratıcı kaideleri kuran MUTLAK olan...
içindeki sırları da, görünenlerin her yönünü de bilendir. Her ne kadar inanmayanlar için " diledi oldu" demek anlaşılmazsa da , O dilemiştir herşeyde olmuştur . O görev vermiştir herşey o göreve göre hareket etmektedir. İnsanda O nun verdiği göreve uyup uymamakla imtihan olmaktadır.

İmtihan sorusunu kimisi begenir kimisi begenmez ama bu cevaplama sorumluluğunu üstünden kaldırır mı?