RUHLAR ALEMİ / ÖLÜM ÖTESİNDE BİR GEZİNTİ…

Ruhlar cisim değildir. Yırtılmazlar, parçalanmazlar. Allah ruhlara sordu; “Ben sizin Rabb’iniz değil miyim?" Hepsi, "Evet, Sen bizim Rabb’imizsin” dediler. Ruhlar aleminde tanışmış olanlar, bu dünyada da tanışırlar. O alemde anlaşamayanlar bu alemde de anlaşamazlar. Ruhun bu aleme gelmesi için bir bedene ihtiyaç vardır. Diğer alemlerde bedene ihtiyaç yoktur.

Ruh Rabb’inin emrindedir yani “OL” emriyle meydana gelmiştir. Allah, ruhu insanın bedenine üflemiştir. Üflemek canlandırmaktır. Ruh candır. Hayatın özüdür. İlk yaratılan ruh, Resulullah (s.a.v)’in ruhudur. Resulullah (s.a.v)’in ruhu, RUHU AZAM’dır. Resulullah (s.a.v)’in ruhundan Peygamberlerin, Velilerin, Abitlerin ve halkın ruhları yaratılmıştır. Her insanda Resulullah (s.a.v) mevcuttur. Ruhların babası Resulullah (s.a.v)’tır. O ruhtan nefis ayrıldı.

Kur’an hakiki İnsanı Kamil’dir.

Bu alem bir çokluktur. Bu çokluk bizi aldatmaktadır. Örneğin, incir çekirdeği diktik, ağaç oldu, kök oldu, dal oldu, yaprak oldu, incir oldu. Şimdi ilk çekirdek nerede? Her yerde. İlk yaratılan ruh, Resulullah (s.a.v)’ın ruhudur. Tüm kainat, incir ağacı misali Resulullah (s.a.v)’tır. Her zerrede mevcuttur.

İnsan ruh ve nefisten ibarettir. "Yasak ağaca dokunmayın" der Allah. İnsan yasak meyvaya dokunur, cennetten kovulur. Kendi varlığını görenler, çoklukta olanlar yasak meyvaya dokunmuştur. Vahdeti yaşamayan, karanlıklarda, çoklukta, şirkte kalmış yasak ağaca dokunmuşlardır.

Kur’an’da anlatılan Adem ve Havva olayı vahdete davettir.

Bitkilerde nebatta olan ruhlar, hayvanatta olan ruhlar vardır. İnsani ruh diridir, işitir görür. Ruhi hayvaniyette olan ruhlar görmez, işitmezler. Ruh bedende hapistir. Bazen ruhum sıkılıyor neden acaba deriz? Ruh cesede hakim olursa sıkılmaz, hakim olamazsa sıkılır.

Ruhlar insana gelene kadar birçok yerlere uğramışlardır. Madenlerde olana “Ruhu Madeni”. Bitkilerde olana “Ruhu Nebati”. Hayvanlarda olana “Ruhu Hayvani” olarak bize ulaşmıştır.

Ruhun düzelmesi için ibadet lazımdır. Hayvani gıdalar yemeyerek ruhu hayvaniyetten kurtulmak gayesi tarikatlarda vardır. Nefsin isteklerini yapanların ruhu azaptadır. Ruhun gıdasını verenler ruhlarını nur yaparlar. Öldükleri vakit, ruhları hafif, zahmetsiz olarak yükselir.

İnsanın yaşlanmasıyla ruh yaşlanmaz. Ruh hep aynıdır. Vücud dağılır, ruh dağılmaz. Ölüm anında ruh hep aynıdır. Ruhlar aleminde, ruh yeni bir yaşama doğru gider. Ölen müminin ruhları kuşların şeklinde uçarlar. Bazen dünyayı ziyarete gelirler. Ruh dünyada iken bedende hapistir. Ölünce hür olur. İnsan ölünce ruhu, bedenini görür kabire konduğunu seyreder.

Ölenin ruhu dünyada iken hangi surette ise o surettedir. Hani derler ya, tilki gibi adam, çakal gibi adam, melek gibi adam, ölünce o suret üzerine ruh olur.

Ölüm yok olmak değildir. Bedenin yok olmasıyla ruh yok olmaz. Kainatta hiçbir şey yok olmaz, şekil değiştirir. Ölen bir kimsenin ruhu, hayatta yaptıklarını film gibi izler. Ölümü, berzah aleminde çektiği azap, rüyada gördüğü duyduğu azap gibidir. Ölen kişinin ruhu, öldüğü halde hala ölmediğini zanneder kaygıları vardır, sıkıntıları vardır. Hep azaptadır. Kemale eremeyen ruh kamer aleminde kalır yükselemez.

Allah’ın Celal ve Cemal’i vardır. Celal cehennemdir, Cemal cennettir.

Bu iki esma insanda mevcuttur. Cennette, cehennemde insanda mevcuttur. Dünyada cehennem sıfatı o insanda galip gelirse, hayvani sıfatlarla birleşirse berzahta hayvani şekline bürünür. Hayvani sıfatları atanlar Cemal sahipleri insan suretinde olurlar. Ariflerden bu dünyada perdeleri kaldıranlar, bazı insanları hayvan suretinde görürler.

Arifler demişler ki; Bir kimse iki kere doğmadan melekut alemine dahil olmaz. Birinci doğuş dünyaya gelmek, ikinci doğuş Fenafillah olmaktır. Yani “Ölmeden önce ölmektir.”

İnsanın kalbinde, ruhunda melaike cinsinden bir kuvvet bir kudret vardır ki bu hayvanlarda yoktur. İnsanın ruhu melek cinsinden değildir. Allah’ın emirlerini yapan ruhlardır. İyi düşünceli insan etrafına iyilik saçar. Fena fikirli huylu olan şahıs çevresine fenalık saçar.

Ruhlar terbiye olur. Tarikatlarda hayvani gıda yememekle, tenhada kalarak, sürekli sessiz kalınarak harikulade haller olur. Buna istidraç denir. Hint fakirleri, Lasa rahipleri bunları yaparlar. Allah insanı iki nesneden yaratmıştır. Birincisi beden, ikincisi ruhtur. Ruh diğer adıyla gönüldür. Bu gönül kalp değildir. Asıl gönül ruhtur. Bedenin bineği ruhtur. Bütün azalar ruhun askeridir. Ruh cisim değildir. Hayvanlarda da ruh vardır. Buna ruhi hayvani denir. Ruh Allah’ı bilmek için yaratıldı. Halk arasında aklını başına almak tabiri vardır. Bu durum ruhun bedeni idare etmesidir. İnsan, Allah’ın emirlerini yaparsa ruh yönetimi ele alırsa insan huzura kavuşur. İnsanda nefisle ruh savaşmaktadır. Hangisi galip gelirse onun hükmü geçer.

Peygamberimiz (s.a.v); “Her ademde elbette şeytan (nefis) vardır, Allah bana yardımcı oldu ben şeytanımı Müslüman ettim.” buyurmuşlardır.

İnsanda şehvet ve hırs domuza,
Gazap öfke köpeğe,
Dedikoducu maymuna işarettir.

Bazı Velilerin kalp gözü açıktır. Bu Veliler insana bakınca bu hayvan suretlerini görür.

İnsandaki kuvvetler melek misalidir. Kuvvetler ruhun askerleridir. Tüm meleklerin başı ruhtur. Ölüm halinde ruh bedenden ayrılır. Bazı insanlar ölmeden evvel riyazatla, iyi ahlakla ve ibadetle dış duygularını hareketsiz bırakıp ruhun alemi gaybiye, melekut alemini seyrederler. Zikirle masivadan, kötü ahlaktan kurtulurlar. Ruh mutludur, beden hapishanesinden kurtulmuştur, özgürdür.

Peygamberlerin, Velilerin, ruhlarıyla temasa geçerler, çok şeyler öğrenirler. İnsanda melaike kuvveti vardır.

Mesela; bu dünyada kafir, zındık diye bilinen kişilerin ruhlarıyla görüşürler. Onların ne halde olduklarını bilirler. Bu dünyadakiler onları zındık sanarlar. Evliya, gerçeği kendi ruhları davet ederek öğrenirler. Evliyalar, aklından geçirdiği anda dilediği ruhtan bilgi alırlar. Adı Profesör olanlar bu bilgiden mahrumdurlar. Onlara göre Profesör olanlar alimdir. Böyle bir şey olsa bizde olur derler. Kibir, “ben”lik onların Allah ile arasında perde olmuştur.

Bu bilgi şeytanda da vardı, "BEN" dedi, gururlandı ve iblis oldu.

Dikkat ediniz, Profesörler hep Kur’an’ın zahir manası üzerinde dururlar. Hal adamı değildirler. Oku bakalım Fatiha'yı derler. Daha Fatiha'yı bile yanlış okuyan nelerden bahsediyor derler. Bilgi, ilim onlara kibir ve gururdan başka bir şey kazandırmaz.

Halk’a rüyada keşfolan sırlar, Veli’ye açık ve net olarak zahirde olur.

Dikkat ediniz, rüya aleminde nerelerde geziyorsunuz? Bir kimse kendini temizlememişse, hangi fena halde ise o huy itibariyle o hayvanın suretindedir. Öldüğü vakit o hayvanın sureti kendisini bırakmaz. Evliya, ruhlar aleminde o ruhu hayvan suretinde görür. İnsan ruhu ayna gibidir. Rüya aleminde oraya çok şeyler akseder, bunlar batıni ilimlerdir. Bu ilimler çalışılarak elde edilmez. Allah tarafından ilham yoluyla öğretilir.

İnsan büyük bir alemdir. Kainatta ne varsa insanda mevcuttur. İnsandaki etler dağlara, damarlar nehirlere, kıllar ağaçlara, akıl gökyüzü ve yıldızlar duygulardır.

Huylarda hayvanlara benzer.
Köpek gibi yırtıcı, kedi gibi nankör, domuz gibi haris, ayı gibi şehvetli. İnsanda hayvanlıkta mevcuttur.

Nefsini bilmek ruhu bilmeye,
Ruhu bilmek Allah’ı bilmektir.
Ruhunu nefsini bilen Allah’ı bilir.

Ruh bedende tasarruf sahibidir. Bir insan bir şey yapmak istediği vakit ruhunda istek oluşur ve azalar o şeyi yapar. İnsanın kalbi arştır, ruhu hayvaniyesi israfildir, aklı kürsi, hayali levhi mahfuzdur. Bu görülen çokluk alemi Allah’tan hariç değildir. Mevcudat denizdeki balıklar gibidir, su onları nasıl kuşatmışsa Allah her yeri öyle kuşatmıştır.

Vücud yalnız Hakk’ındır. Evvel baki kalır Allah.

İnsanların rüyada gördükleri şeyler alemi misal alemidir. Melek kuvvet şiddet manasındadır. Cennetteki huriler dünyadaki güzel kadınları nispeti gibidir. Berzah alemi, kabir alemi vardır.

Eğer insan kesafetinden kurtulursa yani hayvani hırslarından, şehvet, hırs, riya, gurur ruhu letafet kesbeder ve uluiyete melekuta gider.

İnsan ölünce cesedi ile alakası kesilir. Cesetle alakayı kesen ruh, dünyada iken huy edinmiş olduğu ahlak cinsinde yeni bir bedene kavuşur bu ceset latifdir. Bu olay REENKARNASYON değildir. Tekamül edemeyen ruhlar tekamül etmeleri için değildir. Ruh öldüğü vakit tekamül edememişse alemi misalde tekamül etmeye çalışır. Bu olay alemi berzahta olur. Ruh kesafetten kurtulamazsa geldiği yere ulaşamaz. Alemi sufide azap içerisinde kalır.

Kabirde dokuz başlı yılanlar vardır. Bundan murat haset, kin, kibir, riya, şehvet, gıybet, hilekarlık ve yalancılıktır.

İşte bu sıfatlar birer hayvan suretinde ejderha şeklinde insana saldırırlar.

“YANİ CEHENNEM İÇİMİZDEDİR.”

Kabir azabından başka kıyamette de azap vardır. Ruhlar yeni cesede girerler, tekrar dünyaya gelip çürümüş kemiklerin dirilmesine gerek yoktur. Asıl yük ruhtadır. Beden at’tır, ruh binicidir. Kıyamette aynı ata gerek yoktur asıl olan binici ruhtur. Atın azalarının eksik olması biniciyi etkilemez. Ruh bölünmez, eksilmez.

Ruhun güzelliği insanın yüzünden okunur. Güzelliği veren ruhtur. Ruh yoksa güzellik yoktur. Ölen kişinin yüzü çirkinleşir çünkü güzellik ruhtadır. Öldükten sonra ayın altında kalanlar cehennemdedir, yıldızlar cennettir.

Herkesin gökyüzünde bir yıldızı vardır. Ruhların verilecek hesabı yoksa dünyaya gelirler ve sevdikleriyle görüşürler.

Kaynaklar: (İmam Gazali, Muhyiddin Arabi, Niyazi Mısri, İbrahim Hakkı Marifetname)