EVDEN ERKEK GİDERSE...
Bir evden erkek giderse sırtını yasladıgın dağ gider. altında sernedigin çınar gider. bayramda öptügün el gider. en zor durumda bile sana sahip çıkan yürek gider. evinin diregi çöker...
Evin otoritesi yatagının yarısı gider. sabahları ayakkabısını ayagına geçirmek için topugunu yere vurdugu ses gider. hanım ben geliyorum bişey lazımmı diye arayan ses gider. köşedeki koltuk boş kalır. masanın başındaki sandalye gibi. televizyon kumandası sehpada öksüz kalır. çökmez dagılmaz belki evin ama ısınmaz asla buz keser. sessizdir ıssızdır.
Faturalar masada birikir. su getirdigin bardak, yemek yedigi tabağa dokunamaz kimse, yaşanmaz artık onun verdigi güven, bayramlar en çok koyar., o elini uzattıgı koltuk öksüzdür. boş ıssız.kavga ettigin bıktıgın her şeye hayır diyen o aksi adam. baban, kocan,deden gider. geriye kokladıgın paltosu kalır. hep oturdugu koltukta izi kalır.
Bir erkek giderse o evden güven gider. dolmaz artık otoritesi kimseye dayayamazsın sırtını. kimse giyemez o terligi kimse oturamaz o koltuga, kimse giremez kaldıramaz o evin yükünü... dokunamaz kimse o hep elinde olan kumandaya.
Erkek giderse herkesin yarısı gider. sağ elin, adımının biri gözünün teki gider..