Efendimiz (s.a.v.) hazretleri buyurdular:

“Beni mi’râcda göklere çıkarttıkları zaman, Allâh-ü Teâlâ Hazretleri’nin (mahlûkâtından) acayipler acayibini gördüm. Bu acayiblerden biri de, gökte bir horoz gördüm. Horozun ince tüyleri yemyeşildi ve tüyleri ve kanatları da beyazdı.. Beyazlığı beyazların en şiddetlisi olan horozu gördüm. Kanatlarının altında yemyeşil görünüyordu. Horozun iki ayağı, sanki yedi kat semânın altındaydı. Başı Rahmanın Arşının yanındaydı. Boynunu Arşın altına uzatmıştı.

Omuzlarında iki kanadı vardı. Kanatlarını açtığı zaman, doğu ve batıyı aşardı. Gecenin bir kısmı geçtiğinde, horoz iki kanadını açar ve kanatlarını çırparak uçtu ve teşbih etmeye başladı ve şöyle diyordu:

-“Kuddûs (noksan sıfatlardan münezzeh ve temiz) olan Allâh-ü Teâlâ Hazretleri’ni noksan sıfatlardan tenzih ederim. Kerim olan Allâh-ü Teâlâ Hazretleri’ni noksan sıfatlardan tenzih ederim.”

Kaynak : İsmail Hakkı Bursevi, Ruhu’l-Beyan Tefsiri: 3/337-338.