Ölüye Kuran Okumak Dua Etmek

Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), ölüyü defnetme işini bitirince, mezarın başında durur, ölünün sorulan soruları cevaplamak üzere sebat etmesi için dua eder ve yanında bulunan arkadaşlarına da:
“Kardeşiniz için (Allah’tan) mağfiret dileyiniz, onun için (kabir sualine cevap vermekte) sebat isteyiniz! Çünkü o şu an sorgulanmaktadır.” buyurarak, ölü için dua etmelerini emrederdi.
Bu hadis hakkında Hâkim “senedi sahihtir.” demiş Zehebî bu hususta ona muvafakat etmiş, Nevevî (VII, 292) de, “senedi ceyyid (iyi)dir.” demiş, el-Elbânî Sahihu Sünen-i Ebi Davud (II, 305) de sahih olduğunu söylemiştir.

Abdullah b. Ömer’den (Radıyallahu Anh) rivâyet edildiğine göre Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

اذاماتاحدكمفلاتحسبوهواسرعوابهالىقبره،وليقرأعندرأسه بفاتحةالكتابوعندرجليهبخاتمةالبقرةفىقبره

“İçinizden birisi öldüğü zaman onu dur-durma-yın ve onu kabrine koyma konusunda acele ediniz. Sonra da içinizden birisi, ölünün başu-cuna durarak Fâtiha sûresini, ayak ucunda da Bakara sûresinin sonunu okusun.” [13]

[13] Taberânî, c.XII, s. 340 (h.no. 13613); Beyhâkî, Şuabu’l-imân, c. VII, s. 16 (h.no. 9294).

Sahâbeden Ebû Hâlid (Radıyallahu anh)’den şöyle rivâyet edilmiştir:
“Ey yavrum! Ben öldüğüm zaman üzerime toprağı biraz tümsekli bir şekilde ört. Sonrada Bakara’nın başını ve sonunu başımın yanında oku. Zira ben Resûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’dan söylerken işittim.”
Bunu Taberânî el-Mu’cemü’l-Kebir’inde sahih bir isnadla rivâyet etmiştir. Hafız Heysemî Mecmau’z-Zevâid’inde bu hadisin râvîlerini güvenilir bulduklarını söylemişlerdir. Hadisin başka şahitleri de vardır.

Hanbelîler de Hanefîler gibi düşünerek, ölülere Kur’ân okunmasını câiz görmüşlerdir. Ahmed b. Hanbel, kabirlerde Kur’ân okunmasının bid’at olduğunu söylemiş, daha sonra ise bu fetvâsından dönmüştür. 1.

İbn Kudâme, el-Muğnî, c.II, s.424

El-Ezkâr’ında ise, İmâm Şâfiî ve arkadaşlarının, “Ziya*retçilerin, kabirde Kur’ân’dan bir bölüm okumaları müstehaptır. Şâyet Kur’ân’ın tamamını okurlarsa/hatim yaparlarsa daha güzel olur”

Nevevî, el-Ezkâr, s.137.