* Yaratma Gücü: Arifler, sırlı bir kudretle (irade kudreti/yetkin insanın kalbindeki ilâhi enerji) yaratır. Yetkin insanın kalbi bütün ilâhi faaliyetler için bir merkezdir.
* Fena (yokluk): Hayvani nefsin dünyevi arzularından sıyrılmasından başlayan tedrici bir süreç, “ben” bilincinin giderek “yok olması” ve Allah’ı müşahedeye mutlak gark olmayla sona eren bir durumdur.
* Fena: Cehaletin yok olup, “sezgi” ile elde edilen “bütünün Zati birliği” hakkındaki hatasız bilginin bekasıdır.
* Sufi’nin en yüce mutluluğu, tasavvufi sezgi (zevk) aracıyla Allah’la olan kendi “asli birliğini” gerçekleştirmesidir. “Kesinliğin bilgisi” (ilm el-yakin) olan şey, şimdi “kesinliğin ta kendisi” (ayn el-yakin) aşamasına ulaşır ki, orada artık “kesinliğin hakikati” (hakk el-yakin) ile karşı karşıyadır.
* Bütün putların en büyüğü Allah’tır. Sadece onun birliğinden (el-mecmu) bütün aciz yaratıklara “yardım” gelir ve bütün yaratıklar (suretler olarak) çaresizdir.
* Arifler: Hakikati doğrudan doğruya idrak (zevk) eder.
* Arifler: Bütün inançların maddesidir.
* Ne kadar kısmi olursa olsun, herkes inancında haklı, fakat inanç konusunun Allah olmadığı halde, Allah olduğunu söylemekte haksızdır. Sadece arifler, ismi bütün ilâhi isimlerin en evrenseli olan hakiki Allah’a ibadet ederler. Zamanın her anında yepyeni bir tezahürde, Allah’a ibadet ederler.
* İslam: Sadece Hz. Muhammed’in dini olmayıp, bütün din ve inançların ifadesidir.
* Aşk: Bütün ibadet şekillerinin temelidir.
* İbadet etmek: İbadet edilen şeyi sevmektir.
* Aşk: Bütün varlıklara nüfuz eden ve onları “birbirine bağlayan” bir ilkedir. Aşk, “asli birliktir”, ilâhi hüviyetin kendisidir. Bu nedenle, ibadetin en yüksek ve en hakiki konusu Allah’ın ibadet edildiği en yüksek tezahür “aşk”tır.
* Aşka yemin ederim ki, aşk bütün aşkların sebebidir. Kalpte yer alan aşk olmasaydı, Aşk’a (Allah’a) ibadet edilmezdi.
* İnançlar: bu âlemde fiil haline gelen ezeli kuvvetlerdir. Bunlar, kendisi de tespit edilmiş ve belirlenmiş olan fertlerin istidadı ile birlenmiş olup bu istidada göre değişirler (suyun rengi, onu ihtiva eden kabın rengidir).
* Gerçek Allah’a ibadet etmek, onu dille zikretmek ya da kalple hatırlamak değil, “kendin dâhil her şeyde onu temaşa etmektir.”
* İnsan kendi fiillerinden sorumludur ve “kendi kaderini kendisi yapmaktadır.”
* Sübutunda (sende gizli) olan, zuhurunda ortaya çıkar.
* İyilik olsun kötülük olsun, hepsini kendine bulaştıran insandır. “Öyleyse bırakalım sadece kendi övgüsünü ve kendi yergisini yapsın.”
* İnsanda bulunan Allah’ın kanunlarını belirleyen, insanın kendi istidadıdır.
* İyilik ve kötülük görelidir. Şeylerin iyilik ve kötülükleri hakkındaki hükmümüz “bilgimiz”e bağlıdır.
* Her şeyin zahiri ve bâtıni ciheti vardır. Onun bâtıni cihetinde yaratanın gayesi bulunmaktadır.
* Sırat: Üzerinde her şeyin yürüdüğü ilâhi hüviyete ait olan doğru yoldur.
* Cehennem: Allah ile kul arasındaki uzaklık demektir.
* Cennet: Her şeyin cenneti, orada bütün çokluğun gizleneceği ilâhi hüviyettir.
* Cehennem azabı: Ebedi mutluluktur.
* Cehennem: Sadece bir kul olarak kişisel “ben”in (nefs) idrakidir. Cehennem nefsaniyettir.
* Cennet: Kişinin rububiyetinin (ilâhlığının) yani varlığının, ilâhi yanını idrakidir.
* Bu dünya ve öteki dünya: Aynı şeyin görülen ve görülmeyen yanlarından başka bir şey değildir. Hayat devamlı ve kesiksizdir.
* Marifet (bilme) ve iman, cennete giden yoldur.
* Cehalet (bilgisizlik) ve küfür, cehenneme giden yoldur.
* Bütün aşkların temeli ve nedeni “güzellik”tir.
* “Allah güzeldir ve güzeli sever.” Hz. Muhammed
M.Bobaroğlu
__________________
Sözün kıymetini '' Lal'' olandan,
Ekmeğini kıymetini ''Aç '' olandan,
Aşkın kıymetini ''Hiç'' olandan öğren..
|