Bilim adamları toplanarak 50 sene sonra dünyanın yok olacağını haber verselerdi, birde bu haberlerini kesin delillerle şüphe götürmeyecek şekilde ispatlasalardı, herhalde dünyaya karşı olan şiddetli aşkımız bir anda söner, kaybolurdu.

Hatta birçoğumuz “Madem 50 sene sonra dünya yok olacak, çalışıp ta ne yapayım “diyerek dükkânlarını bile açmazlardı. Açanlarda zengin olmak gayesiyle değil, sadece zaruri ihtiyaçlarını karşılamak için açardı.

Hâlbuki bizim kıyametimiz olan küçük kıyamet yani ölüm belki de 50 sene olmadan başımıza kopacak. Biz öldükten sonra dünyanın yaşamasının ne önemi var ki, yoksa biz dünyanın kıyametinden korkuyoruz da, kendi kıyametimiz olan ölümden korkmuyor muyuz?