Aşk tek kurşunla vurunca ikimizi.
Haritanın ayrı köşelerine savrulduk.

Ayaklarımız başka şehrin topraklarını çiğnese de,
Saçlarımız aynı gezegenin yıldızlarına uzanıyor.

Gözlerimiz ayrı yatak odalarında açılsa da,
Dudaklarımız aynı dilin şarkısında yoruluyor.

Şimdilerde;

Hüzünlerimizi sırtımıza yüklenip, ayrılık yokuşunu çıkıyoruz.
Git git bitmiyor yalnızlığımız, yorulunca birbirimize yardım ediyoruz.

Başka iklimlerde güneşe maruz kalmış bir renk gibi soluyoruz.
Ayrıyız diye üzülme sakın, nasılsa aynı hayatın nefesini soluyoruz...