Ben hamile iken cocugım karnımda olsun diye büyü yapılmış bunu daha sonra öğrendim.
Yaşadıklarımı anlatmak isterim.Bir cin geldi rüyamda duvarlara tırmanan kısa buyuk ayaklı cuce kulakları iri kepçe siyahtı ben her gece aytelkürsi çevreme okur yatarım sinirli sinirli zıplayıp duruyordu bir duvardan bir duvara ben neden senin o şişko karnının üstünde zıplayamıyorum diye bana kızıyordu ve sabah eşime anlattım o da aynısını görmüş rüyasında o gece ve mutfaktaki satırla param parça etmiş duvarlara kanı sıçramış her ne yaratık ise.

Sonra bir gundüz vakti yolda yürürken sol bacağımı bir güç çekti ki top gibi yuvarlana yuvarlana sol dizim yarıldı ama karnımın üstüne düşmedim.

Bir gün mutfaktaki tüm rafların hepsi aynı anda düşüverdi.

Sonunda 42 hafta hamilelik bitti ama bebek gelmedi, eşimle dışardayken alışverişte içine bir korku düşmüş beni aldı en yakın hastaneye götürdü, bebeğin hemen alınması gerek çünkü hiç hareket yok dediler. Doktor yoktu müsait o anda saat 6 idi akşam ve ben koridorda ağlarken birden kendi doktorum geldi oralardaymış burada bir doktor arkadaşına uğramış çok şaşırdım.
15 dakika sonra beni o ameliyata aldı ve bebek elimizde idi ama boynuna kordon tam 3 kere düğüm atılmış ama yaşıyordu, tıbben mümkün değil yaşaması dedi resimlerini çekmişler arşiv için. Allah bana o anda nasıl kendi doktorumu yolladı oraya hala konusur anarız.

Ayetelkürsi benim en yakın dostum yoldaşımdır. Her gece oğluma okurum severek de dinler. 5 yaşında oldu.
Din kardeşlerimle paylaşmak istedim