Madem konu bu kadar değerli sizin için, işin uzmanı olarak cevap vereyim. Plastik geri dönüşümünde temel zorluk atıkların kaynağında ayrıştırılamamasıdır. Yukarıdaki yorumların çoğu doğru. Yasa gereği üretilen her plastik malzemenin en az %30 unu fabrikalar geri dönüştürmek zorundadır. Bu zorunluluk çevrenin korunması için şarttır. Kaldı ki toplan geri dönüşümde malesef oranımız %6-7 lerde bile değil. Gelelim kapak hikayesine Pet şişeler ve kapakları iki ayrı polimer malzemeden üretilir. Pet şişe adı üzerinde Polietilenteraftalat (PET), ve kapakları ise High Density Polyethlene (HDPE) polimerlerinden üretilir. İkisinin aynı hatta geri dönüştürülmesi kimyasal ve fiziksel olarak mantıklı değildir. Kabaca kalitesi çok düşük ürün elde edilir diyelim. Kapakların toplanması kolaydır. Hacimleri küçüktür. Karşılığında ise tekerlekli sandalye, kitap defter gibi promosyonlar dağıtılır. Şimdi gelelim işin parasal boyutuna. Kapak ya da şişeleri insanların toplamasını beklemek emin olun bir firmaya hiç bir maddi getiri sağlamaz. Sizin aylarca topladığınız kapak ağırlığı kadar plastik malzemeyi bir hurdacı on dakikada toplayabilir. Burada mesele insanların geri dönüşüme olan katkılarıdır. Mesele insanların bunun farkına varmasıdır. O yüzden sebebi ne olursa olsun geri dönüştürmek için plastiklerin ayrıştırılarak toplanması iyi bir şeydir ve doğrudur. Hatta sadece kapakların değil bütün plastiklerin türlerine göre kaynağında ayrıştırılması gerekir. Ve bu insanlığın bir ödevi olmalıdır. Ancak biz çöpümüzü bile tenekesine atmayı öğrenemeyen toplumlar olarak buna daha çok yolumuz var. Ancak kapak toplayarak, atıkları ayrı toplayarak, sıfır atık projesini öğrenerek ve destek olarak çok büyük işler başarabiliriz. Bu dünya bizim ve bu dünyayı korumak zorundayız.