Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Kalemimin mürekkebi gözyaşının telvesinde saklıdır.
Kağıdımın hamuru ise yüreğinde dikili bir ağaç.
Ben sende mahpus kaldım turna gözlüm.
Bilirmisin sevdam turnalar ancak mahpus kaldığında ölür
Ve dünyanın en güzel şiiri turna bakışlarına gömülür.

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Nerden yazıyorsun diye sorarsın belki.
Yüreğim Kurtalan expreste bir sigara küllüğüdür. yanarım küllerimden
Ellerim Zonguldak madeninden yeni çıkmış
Bilirmisin canım yangın neredeyse sevda ordadır
Ve dünyanın en güzel şiiri gözlerinden akan kandadır.

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Zor gelse de akşamları ağlamak için soğan tutmak gözlerime
Damarlarıma kadar işleyen bu yangın bu gastrit sancısı
Bitsin artık bitsin yanmalar cezaevi köşelerinde
Bilirmisin koyun gözlüm yanımda olmanı çok isterdim
Ve dünyanın en güzel şiirini daha doğmadan bu hayattan silerdim

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Daha sevdamızın vapuru geçmediyse o köhne evin önünden
Ve Saçlarını annen örmemişse benim için
Ben durakta bekleyen bir yolcuydum hani
Bilirmisin yarim son duraktır sözlerin bittiği yer
Ve dünyanın en güzel şiiri soğuk bir Hakkari gecesindeymiş meğer

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Hani karmaşıktı sevgimiz. Sen bana aşık olmadan önce yine bana aşıktın
Ben ise sarılmadan teninin kokusunda sende uyurdum oysa
Yürümez sen olmadan yanımda ayaklarım
Bilirmisin melek yüzlüm melhemde sendedir serde
Ve dünyanın en güzel şiiri sözlerini bittiği yerde

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Buharlı bir Ankara akşamında
Kim serpti hüznünü üzerime
Ben ise bir bebeğin masumiyetiyle sevmekteydim seni, ve
Bilirmisin Ankara, yaşadıkça açımı hep sende içime attım
Ve dünyanın en güzel şiirini Buharlı bir gecekondu rüyasında bir bilyeye sattım.

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Bazen vahşi bir at olur kısrak saçların
Bazen sevdam yanar Diyarbakır kalesinde
Ben yanayım sen yanma yeterki. Ve koy yükümü taşırım sırtıma
Ve bilirmisin mardinin kızıl gülü ben seni çektimde aldım o yangının içinden
Ve dünyanın en güzel şiiri oluştu yanan o yangının külünden

Bu gece dünyanın en güzel şiirini yazacağım sana.
Dünyanın en güzel şiiri diyorum sana. Dünyanın
Yazacaklarım bitmedi ve yoktur lügatımda üç nokta
Şimdi bahis edeceklerim çok karışık gelse de yangın gözlüm

Ben bir dersim rüyasında ve bir yağmurlu günde tanıdım seni
Hançerde delse yüzyıllardır delinen yüreğimi
Anatomimin bam teli seninkine sarılı
Ve nenemin kestiği göbek bağı ancak sana bağlı

Çok acı gördü melek yüzlüm


Yazacaklarım bitmedi
Yaralı kaşım. Derttir başım
Acıdır aşım…..

Yazacaklarım bitmedi