Bak bu sözüne katılıyorum her önüne gelen kendini bir şey sanıyor. Hele birde cinlerle uğraşıyorsa kendini evliya hatta Hz. Süleyman sanıyor. Her şeyi bildiğini sanıyor. Halbu ki şu cinler onun hem dünyevi hem de uhrevisini zindan ediyor farkında değil. Öyle oynuyorlar ki bir alemi gezdiğini hatta belli bir kısmına hükmettiğini sanıyor. Tüm gerçekleri öldüğü zaman anlıyor ama iş işten geçmiş oluyor.

Halbuki her şeyin yaratanın bilgisi ve izniyle olduğunu anlasa her şey çok farklı olacak. Yaratan kitapta nelerle imtahan edeceğini beyan etmiş onun bilgisi ve izni haricinde hiç bir şey olmayacağını kimsenin bir şey yapma gücüne sahip olmadığını açıkca beyan etmişken yaratan dışında başka varlıklardan ummak hangi akla hizmettir anlamış değilim.

Bu sözlerimle sakın havas ilmini inkar ettiğim anlaşılmasın. Havas ilmi vardır. Benim itiraz noktam havas ilmiyle uğraştığını varlıklara direkt iş yaptırdığını sanmak ahmaklıktan başka bir şey değildir. Bir iş olacaksa yaratan buna izin verdiyse o zaten olacaktır. Ama şu kendini varlıklara iş yaptırdığını düşünen ahmaklar burada yaratanı unutup cinlere iş yaptırmanın/ yaptırdığını düşünen baktığını gördüğünü düşünmesi onlar için birer imtahandır. Malesef bu noktada ihmtahanı kaybettiklerinin farkında değiller. İşlerine geldiğinde cinlere iş yaptırdığını sanarlar işlerine geldiğinde de yaratanı dillerinden düşürmezler.

Buradaki dikkat edilecek nokta %99 unun gözünden kaçırdığı husus yaratandan isteyip istememe meselesidir. Hz süleyman, Hz. Geylani, Hz. Arabi nasıl yapmış hiç umursamazlar. hiç biri cinlere güvenmez ve sevmezler onlar yaratandan istemişler ve yaratanda onların bu düşünceleri nedeniyle cinleri vesile kılmıştır.

Bu sözüm nereye kime gittiği düşünene maglümdür. Sakın ama sakın onlara iş yaptırdığını düşünme yolun neresinden dönersen dön kardır.