Bir fakir çoban zamanın padişahın kızına rüyasında aşık olmuştur,kralın kızı da gence aynı şekilde aşık olmuştur. Çoban yemeden içmeden kesilmiş mecnun gibi ortalıkta dolaşmaktadır. Oğlunun halini görüp pek üzülen anne oğluna derdini sormaya karar vermiştir oğlu da annesine açılmış kıza olan aşkından bahsetmiştir. Annesi her ne kadar 'etme,eyleme oğlum biz kim padişahın kızını almak kim' dedi ise de oğlu ısrar etmiş annesini kızı istemesi için padişahın sarayına göndermiştir. Utana sıkıla bayağı Zaman bekledikten sonra padişah tarafından huzura kabul edilen kadın padişahtan kızını istemiştir. Bu duruma çok sinirlenen padişah 'sen kim benim kızımı almak kim' dedi ise de kızının da aşktan bitap düşmüş halini görünce çobanın annesine oğlun 7 çuval altın getirirse kızımı veririm,hadi şimdi var git yoluna demiştir.
Bunun üzerine eve dönen kadın oğluna padişahın sözlerini bir bir anlatmıştır,bu haberi duyduğuna çok sevinen oğluna şaşkın gözlerle bakmaktadır. Oğlum duymadın mı 7 çuval altın istedi bizden padişah,biz nerden bulalım onca altını diye oğluna söylenmeye başlamıştır. Oğlu 'anacığım o iş kolay sen bana bu müjdeyi verdin ya Allah senden razı olsun' diyerek annesinin elini öpüp eline kazma ve küreği aldığı gibi evin bahçesine çıkmıştır.
Çocukta öyle bir Allah inancı vardır ki,Allah'ın ona yardımcı olacağından zerre şüphesi yoktur ve başlamıştır çuvallara toprak doldurmaya. 7. Çuvalı da toprakla dolduran çoban eşeklere çuvalları yükleyip sarayın yolunu tutmuştur. Padişahın huzuruna vardığında toprak çuvalların hepsini bir bir açmış ve hepsinden çil çil altın dökülmüştür.
Hali hazırda bu şartın yerine gelmesi ile söz veren padişah kızımı sana veriyorum dilerim Allah sizi evlada hasret bırakır asla çocuk sahibi olamazsınız diye beddua etmiştir,baba bedduası ne de olsa tutar mı tutar.
Bunun üzerine padişahın kızı ve çoban evlenmiş çobanın garip anası ile birlikte yaşamaya başlamışlardır. Aradan yıllar geçmiş ancak çocukları olmamıştır bu duruma çok üzülen kız hastalığa kalmış ve yatağa düşmüştür. En sonunda Birgün gebe olduğunu öğrenmiştir ama hastalığı o kadar ilerlemiştir ki çocuğu dünyaya getiremeden 8 aylık hamile iken vefat etmiştir. Çoban karısını şimdiki İstanbul'da lohusa sultan türbesi diye bilinen o Zaman ki çobanın evi olan yerin bahçesine gömmüştür. Aradan bir ay geçince mezardan sesler işitmeye başlamışlardır iyice meraklanan anne ve oğul mezarı açmaya karar verirler ve mezarı açtıklarında cansız yatan annesinin göğsünden süt emen bir Bebek görürler. O türbenin toprağının rengi altın sarısıdır,şifa olduğuna inanılır. Günümüzde birçok çocuk sahibi olamayan kadın türbeyi ziyaret edip dilek dilemektedirler.

Kaynak: Münir Derman sohbetleri