DUANIN ŞARTLARI

Duadan önce hata ve kusurlardan tövbe, hak sahiplerinden hakkını iade etmek, helal rızık ile beslenmek ve doğru sözlü olmak gerekir. Çünkü duanın iki kanadı vardır;
birincisi helal lokma, ikincisi doğru sözlü olmak denilmiştir.
Duada bütün gayretini, istediğine ve duasına teksif edebilmelidir. Çünkü bu, duanın kabulünün en önemli sebebidir. Haddi aşmak ise, duanın reddolunmasına sebep teşkil eder.

Allahü Teala bir ayet-i kerimede:
“Rabbinize (gönülden) yalvararak, gizlice dua edin. Çünkü O, haddi aşanları,
aşırı gidenleri sevmez”
(A’raf Suresi, ayet: 55) buyurmuştur.

Haddi aşmak, aşırı gitmek demek; şer’an imkansız olan bir şey için dua etmek demedir. Mesela; "Ya Rabbi, beni, peygamber veya melek yap" demek gibi. Ya da, tabii olarak olması imkansız şeyleri istemek manasına gelir. Ahmak, cahil veya fakir bir kimsenin; “Ya Rabbi beni kral veya vezir yap" diye dua etmesi gibi.
Bir başka görüşe göre ise haddi aşmak demek, duanın rükünlerini şartlarını ve adabını terk etmek, denmiştir.

Sehavi ve İbni Ata diyor ki; duanın rükünleri, kanatları,sebepleri ve vakitleri vardır. Dua eden kişi rükünleri yerine getirirse, duası kuvvetli olur. Kanatlarını yerine getirirse, duası semada uçarak gider. Sebeplerine sarılırsa, duasında muvaffak olur.
Vakitlerine riayet ederse, kazananlardan olur.

Duanın rükünleri; kalbin huzuru, inceliği, Allah’a itaat ve O’na boyun eğmedir. Kalbin yalnızca Allah’a bağlanması ve dünya sebepleriyle ilgisini kesmesidir.
Duanın kanatları doğru sözlü olmaktır.
Duanın vakitleri seherlerdir.
Duanın kabul olma sebepleri ise Peygamberimiz’e (sav) salatü selam okumadır.

Kaynak: (Netâicu'l İhlâs) -AHMED ZİYÂÜDDİN GÜMÜŞHANEVİ (K.S.)

---------- Post added 15.07.17 at 14:36 ----------

DUANIN ADABI

1 ) Dilediğinde ve istediğinde ciddi ve ısrarlı olmak.
2 ) Yalnızca musibet ve zorluk zamanlarında değil, bolluk ve rahatlık zamanlarında da duaya devam etmek.
3 ) Allah’tan bir şey istediğinde, azimli ve kararlı olmak.
4 ) Dua ederken istediklerini, üç defa tekrar ederek istemek.
5 ) Az ve öz kelimelerle duada bulunmak.
6 ) Duasını, Peygamber (S.A.V.)’e salâvat-ı şerife getirerek bitirmek.
7 ) Abdestli olmak.
8 ) Dua esnasında Kıble’ye dönmek.
9 ) Dua ederken ellerini omuzları hizasına kaldırmak.
10 ) Alçak sesle dua etmek, sesini yükseltmemek.
11 ) Duadan sonra ellerini yüzüne sürmek.
12 ) Duasının kabul olduğunu görünce, Allah’a hamd etmek.
13 ) Duaya Allah’a hamdü sena ile başlamak.
14 ) Yine duaya, Rasulullah Efendimiz (sav)’ e salavat geti-rerek başlamak.
15 ) Hiçbir gününü ve gecesini duasız geçirmemek.
16 ) Duadan önce, hayırlı bir iş, Salih bir amel işlemek.
17 ) Günah işlemeye devam ettiği halde dua etmemek.
18 ) Allah’a karşı ihlaslı olmak.
19 ) Duasını, Allah’tan başka birisi işitmeyecek şekilde gizli bir sesle yapmak.
Çünkü Allahü Teala: “Rabbinize (gönülden) yalvararak ve için için dua edin” buyurmuştur.
Bir başka ayet-i kerimede de:“ O, Rabbine, gizli bir seslenişle yalvarmıştı” buyurmaktadır.

Selef âlimleri de:"Gizli sesle yapılan her dua, açıkta yapılan yetmiş duadan daha hayırlıdır" demişlerdir.