1- Başın Tacı: Platon, insanların beyinlerinin içindeki ruh ve cennet arasında bağlantı kurmak için insanların ayağa kalktıklarını söylemektedir. Kafalarında muhteşem güce sahip insanlar başlarının çevresindeki nimbus (hale) ile temsil edilirler. Yunan sisteminde Koruphe, Latince'de Vertex anlamına gelen bu çakra bildiğimiz 7 numaralı Saasrara Çakrayı ifade etmektedir ve fonksiyonu aydınlanmadır. Sahasrara'nın anlamı da "bin" (-taç yapraklandırılmış)tır. Ki bu da nimbus ya da hale kavramına denk düşmektedir. Aydınlatma fonksiyonu vardır.

2- Beyin: Psuche ya da Genious'u yani animayı içerir. Homeros zamanlarında psuche "hayati ruh" ya da "yaşam ilkesi" olarak geçiyordu. Sonraki dönemlerde, Platon zamanında doğu sistemine yakınlaşmıştır. Beyin, rasyonel düşüncenin merkezi, entellektüel merkezdir. Hem Homeros, hem de Platon psuche'nin ruhun ölümsüz parçası olduğunu söylemektedirler. Psuche'nin fiziksel karşılığı omuriliktir ve özellikle serebrospinal sıvıyı tanımlamaktadır. Bu sebeple bedenden ayrılan ruhların yılan görünümünde olduğu düşünülmüştür. Kafatası ve yüzdeki tüylerin, psuche'nin fiziksel olarak dışarı sızmasıyla oluştuğu da düşünülmekteydi. Bu sebeple saç, kafatası ve çene kutsal kabul edilmekteydi.

Kaşların arasında bulunan 6 No.lu Ajna Çakra'ya denk gelmektedir. Ajna, "otorite" ya da "emir" anlamına gelmektedir. Platon bu çakranın kontrol etme ve dizginleme fonksiyonundan bahsederken, Onians yönetici fonksiyonundan bahsetmektedir. Bu çakra Yunanca'da "Enkephalos", Latince'de "Cerebrum" olarak ifade edilmektedir. İdrak, anlayış fonksiyonu vardır.

3- Boyun: Platon, üstün, kutsal ya da ölümsüz ruh ve aşağı ya da ölümlü ruh arasındaki bağ ya da sınırın burada olduğunu söyler. Platon'a göre bu ikisi arasındaki iletişimi sağlar ve aşağı ruhun yukarıyı kirletmesini önler. Bu, boğazdaki 5. çakraya, fiziksel sistem anlamına gelen Visuddha çakrasına denk düşmektedir. Yunanca'da Trachelos, Latince'de Collum olarak adlandırılmıştır. Arındırma, temizleme fonksiyonu vardır.

4- Kalp ve Ciğerler: Thumos ya da animus'u içerir ki, bu fani ruhun en yüksek kısmını oluşturur. Homeros zamanlarında thumos'a bilinçli ruh, duygu ve düşüncenin aracı denilmekteydi. Sonraki zamanlarda duygular, tutkular ve özellikle ruh, cesaret ve öfke ile yani duygusal fonksiyonu ile sınırlı tutulmuştur.

Bu merkez, 4. çakra olan Anahata isimli çakraya denk gelmektedir. Bu çakra hayati nefes, hayati ruh ve prana ile ilişkilidir. "Küçük giriş" (8 yapraklı Kolpa Ağaçlı kırmızı lotus) kalp çakrasının altında, diyaframa karşılık gelmektedir. Platon bunu diyafram parçası olarak adlandırır ve bunun ölümlü ruhu ikiye ayırdığını söyler. Yunanca'da bu çakra merkezine Phrenes, Latince'de Cor denilmektedir ve duygusal yakınlık, sevgi fonksiyonu vardır.

5- Göbek: Diyafram ve göbek arasında, ölümlü ruhun aşağı bölümündedir. Buna "iştahlı ruh" da denilmektedir. Biz bu kısmı hayvanlar ve bitkilerle birlikte kullanırız. Burası besin ve seksüel anlamında arzu kaynağıdır. Göbek bölgesindeki Manipura adı verilen 3. çakraya denk düşmektedir. Yunanca'da bu çakra merkezine Gaster, Latince'de Abdomen denilmektedir ve iştah fonksiyonu vardır.

6- Gonads (Genital): Pusche ve genios'un meydana getirildiği iliğin hayat kaynağıdır. Üretken fonksiyonu temsil eder. Platon bu merkezin ruh ile bedeni birleştiren yaşam bağları olduğunu söylemektedir. Bu merkez Svadhisthana isimli 2. çakraya denk düşmektedir ve cinsellik çakrası olarak geçmektedir. Bu merkez Yunanca'da Gonades, Latince'de Geitalia olarak adlandırılmaktadır. Daha önce de denildiği üzere üretkenlik fonksiyonu vardır.

7- Kuyruksokumu: Omuriliğin altında yer almaktadır. Bu merkez yaşama gücünün merkezidir. Doğu insanları tüm bedenin bu kemikten yeniden oluşturulabileceği kanısındaydı. Bu çakra, 1 No.lu Kök anlamına gelen Muladhara Çakraya denk düşer. Hayata tutunmakla ilişkilidir. Yunanca'da Hieron Osteon, Latince'de Os Sacrum olarak adlandırılır. Basit yaşam fonksiyonu mevcuttur.


John Ospous tarafından hazırlanan Ruhun Parçaları: Yunan Çakralar Sistem isimli çalışmanın özet çevirisidir.